.
Ἡ VIII (ὀγδόη) Μεραρχία, συντρίβει τοὺς Ἰταλούς
.
……….Μέσα στὴν νύχτα, ἔφτασε στὸ γραφεῖο τοῦ μεράρχου καὶ ὁ συνταγματάρχης Μαυρογιάννης. Ἦταν ὁ διοικητὴς πυροβολικοῦ τῆς Μεραρχίας, ἀλλά καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐπιμελήθηκε τὴν ὀργάνωση τοῦ ἐδάφους στὴν ζώνη εὐθύνης του. Ὁ συγκεκριμένος ἀξιωματικός, ὑπῆρξε σὲ μεγάλο βαθμό, ὁ θεμελιωτὴς τῆς νίκης τοῦ Καλπακίου.
……….Ὁλόκληρο τὸ καλοκαίρι τοῦ 1940, περιέτρεχε τὴν ζώνη τῆς Μεραρχίας. Κατόπτευε. Σχεδίαζε. Μὲ τὴν ἀμέριστη συμπαράσταση τῶν κατοίκων, εἶχε κατορθώσει νὰ ὀργανώσῃ ἄριστα τὸ ἔδαφος. Κατασκευάστηκαν 269 πολυβολεῖα ἀντοχῆς σὲ πλήγματα ὀβίδων τουλάχιστον τῶν 75 χιλ., 20 διπλὰ πολυβολεῖα σκαμμένα στοὺς βράχους, 16 θέσεις τάξης πυροβόλων καὶ 30 καταφύγια γιὰ τοὺς πυροβολητές, τὰ κτήνη, καὶ τὰ πυρομαχικά, 15 πυροβολεῖα ἀντοχῆς σὲ πλήγματα τουλάχιστον τῶν 105 χιλ.
……….Ἀνοίχτηκαν χαρακώματα συνολικοῦ μήκους 66 χλμ. Καὶ στρώθηκαν ζῶνες συρματοπλέγματος μήκους 5.700 μ.· κατασκευάστηκαν 110 σκέπαστρα προστασίας τοῦ πεζικοῦ, συνολικῆς χωρητικότητος 3.500 ἀνδρῶν, 10 ἐνισχυμένα παρατηρητήρια, ὑπόγεια τηλεφωνικὰ κέντρα, ἀντιαρματικὲς τάφροι συνολικοῦ μήκους 4,5 χλμ., καὶ 26 ἀντιαρματικὰ φράγματα, μὲ σιδηροτροχιές.
……….Ἐπίσης στρώθηκαν ναρκοπέδια καὶ ὑπονομεύθηκαν ὅλες οἱ γέφυρες στὴν ζώνη προκαλύψεως τῆς Μεραρχίας, ἐνῷ ἀνοίχθηκαν καὶ πολλαπλὲς ζῶνες χαρακωμάτων, ὥστε νὰ διασπείρονται τὰ ἐχθρικά πυρά.
……….Οἱ ἀφανεῖς ἥρωες τοῦ τεραστίου αὐτοῦ ἐπιτεύγματος, ἦταν οἱ ἁπλοὶ κάτοικοι τῆς Ἠπείρου, οἱ ὁποῖοι ἐργάζονταν χωρὶς ἀμοιβή, ἐπί πέντε ἡμέρες κάθε μῆνα, κατασκευάζοντας «προχώματα γιὰ τὰ παιδιὰ μας ποὺ θὰ πολεμήσουν γιὰ τὴν πατρίδα», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἴδιοι στὸν στρατηγὸ Κατσιμῆτρο.
……….(…) Ὁ Κατσιμῆτρος, δὲν ἀνῆκε στοὺς ἁπλῶς ρομαντικοὺς καὶ φιλοπάτριδες ἀξιωματικούς. Εἶχε συμμετάσχει σὲ πέντε πολέμους καὶ εἶχε τεράστια ἐμπειρία. Ἡ διαβεβαίωσίς του λοιπόν πρὸς τὸν Παπᾶγο, ὅτι οἱ Ἰταλοί δὲν πρόκειται νὰ διασπάσουν τὴν κυρία γραμμὴ ἀμύνης τῆς Μεραρχίας, τὴν λεγομένην τοποθεσία Ἐλαίας-Καλαμᾶ, εἶχε ἰδιαιτέραν βαρύτητα. Αὐτὸ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὴν διαταγὴ ἐπιχειρήσεων ποὺ εἶχε ἐκδώσει ἤδη ἀπό τὶς 23 Σεπτεμβρίου 1940. «Ἡ Μεραρχία ἔχει ἀποφασίσει νὰ παρασύρῃ τὸν ἀντίπαλο ἐπί τῆς ὀργανωμένης τοποθεσίας Ἐλαίας καὶ ἀφοῦ ἐπιφέρει σὲ αὐτόν φθορά, μὲ γενικὴν ἀντεπίθεση θὰ ἐπιδιώξῃ νὰ τὸν ἀπορρίψῃ πέρα ἀπό τὰ σύνορα, ἀποκόπτοντάς τον ἀπὸ τὶς γραμμὲς τῶν συγκοινωνιῶν καὶ τοῦ ἐφοδιασμοῦ του. Ἀξιώνω καὶ ἀπαιτῶ ὅπως, ἐνστερνιστεῖτε ὅλοι τὸ πνεῦμα τῆς διαταγῆς αὐτῆς, βαθμοφόροι καὶ στρατιῶτες παντὸς Ὅπλου καὶ Σώματος, καὶ ὅλες οἱ Διοικήσεις καὶ τὰ Ἐπιτελεῖα…Ἐνθυμούμενοι τὴν Ἱστορία καὶ τὶς παραδόσεις μας, ἄς δείξουμε στοὺς πιθανοὺς ἀντιπάλους μας ὅτι οὔτε τὸ πλῆθος, οὔτε ἡ ὑλικὴ ἰσχὺς φέρνουν τὴν νίκη, ἀλλὰ οἱ ψυχικὲς δυνάμεις καὶ ἡ στερεὰ πεποίθησις σὲ αὐτὴν καὶ στὸ Δίκαιον τοῦ Ἀγῶνος μας, διότι θὰ ἀγωνισθοῦμε ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν. Ἡ τιμὴ τῶν ἑλληνικῶν ὅπλων, ἀπαιτεῖ ὅπως κάθε τμῆμα σὲ ὁποιαδήποτε κατάσταση κι ἄν βρεθεῖ νὰ πολεμήσῃ, μέχρι καὶ τοῦ τελευταίου ἀνδρὸς καὶ τοῦ τελευταίου φυσιγγίου καὶ νὰ θυσιαστῇ, ἀλλὰ οὐδέποτε νὰ παραδοθῇ .Υπογραφή : Κατσιμῆτρος.
……….(…) Ὁ Κατσιμῆτρος εἶχε ἐπεξεργαστεῖ ἀπό καιρὸ λοιπὸν τὰ σχέδια ἀμύνης τῆς Μεραρχίας. Ἡ ἀποστολὴ του ἦταν ἐξαιρετικὰ δύσκολη καθὼς ἡ Μεραρχία ὅφειλε νὰ ἀμυνθῇ μετώπου μήκους 100 χλμ.(…)
……….(…) ἔπρεπε νὰ ἐνεργήσῃ ἔξυπνα. Κατ’ ἀρχὰς θὰ ἐπιχειροῦσε νὰ ἐπιβραδύνῃ τὴν ἐχθρικὴ προέλαση, κυρίως γιὰ νὰ προκαλέσῃ φθορὰ στὸν ἐχθρό, πρὶν ὁ ὄγκος του φθάσει ἑνώπιον τῆς κυρίας γραμμῆς ἀντιστάσεως.
……….Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό, ἀνέπτυξε τὸ ἕν τρῖτο (1/3) τῶν δυνάμεών του στὴν προκάλυψη…σὲ ὅλο τὸ μῆκος τῆς μεθορίου, ἀπό τὴν Κόνιτσα ἔως τὸ Ἰόνιο. Τὸν κεντρικὸ τομέα, ἐμπιστεύθηκε στὸν ἀντισυνταγματάρχη Μαρδοχαῖο Φριζή, στὸν ὁποῖο διέθεσε τὸ 1/15 Τᾶγμα Εὐζώνων, μία πυροβολαρχία τῶν 75 χιλ., ἕναν οὐλαμὸ τῶν 65 χιλ., ὑπὸ τὸν ταγματάρχη πυροβολικοῦ Κ. Βερσῆ, μία πυροβολαρχία τῶν 75 χιλ. καὶ δύο οὐλαμούς, ὑπὸ τὸν ταγματάρχη πυροβολικοῦ, Δ.Κωστάκη.
……….Οἱ δύο ἀξιωματικοὶ τοῦ πυροβολικοῦ, ἀξίζουν εἰδικῆς μνείας. Ἄριστοι ἀξιωματικοὶ καὶ οἱ δύο, ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα τοῦ πολέμου, εἶχαν καταστεῖ ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τοῦ ἰταλικοῦ στρατοῦ. Ὑποστήριζαν μὲ τέτοια ἐπιτυχία τὸ πεζικό, ποὺ ἔγιναν θρῦλοι, καὶ στὰ δύο στρατόπεδα. Ἕνα «μνημεῖο» τῆς δράσεως τοῦ Κωστάκη, ὑπάρχει ἀκόμη καὶ σήμερα στὸ μουσεῖο τοῦ Ἀργυροκάστρου. Πρόκειται γιὰ ἕνα ἰταλικὸ πυροβόλο μὲ μία ἑλληνικὴ ὀβίδα σφηνωμένη στὴν κάννη του. Σκοπευτὴς ἦταν ὁ Κωστάκης!..
-
Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό : www.e-istoria.com