13 Αυγούστου
480 π.Χ..—(κατὰ προσέγγιση). Μετὰ τὴν ναυμαχία στὸ Ἀρτεμίσιον, τὸ περισσότερο καὶ ἰσχυρότερο τμῆμα τοῦ περσικοῦ στρατοῦ ποὺ ἀποβιβάστηκε, πορεύθηκε ἐναντίον τῶν Ἀθηνῶν, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι βάρβαροι πορεύθηκαν πρὸς τὸ ἱερὸ τῶν Δελφῶν μὲ σκοπὸ νὰ τὸ συλήσουν καὶ νὰ φέρουν τὰ λάφυρα στὸν βασιλέα Ξέρξη. Σύμφωνα μὲ τὸν Ἡρόδοτο, αὐτὸ ποὺ ἀντιμετώπισαν ὅταν ἔφτασαν στὸν ναό, τοὺς τρομοκράτησε τόσο, ὥστε ὀπισθοχώρησαν πανικόβλητοι.
582.—Στέφεται επισήμως Αυτοκράτορας τής Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Φλάβιος Μαυρίκιος Τιβέριος Αύγουστος, γνωστός ως Μαυρίκιος, μία μέρα πριν τον θάνατο τού Αυτοκράτορα, Τιβέριου Β΄ ο οποίος τον είχε ορίσει επίσημο διάδοχό του από τις 5 Αυγούστου. Ο Φλάβιος Μαυρίκιος Τιβέριος Αύγουστος καταγόταν από την Αραβισό τής Καππαδοκίας και κατά τα χρόνια τής βασιλείας του αντιμετώπισε πολυάριθμους εχθρούς, κυρίως Πέρσες, Σλάβους και Αβάρους. Με την πείρα που συγκέντρωσε, κατέγραψε τα πολεμικά χαρακτηριστικά τους στην περίφημη στρατιωτική πραγματεία του. Την σταδιοδρομία του άρχισε ως γραμματέας τού Αυτοκράτορα Τιβέριου Β΄. Με την πάροδο τού χρόνου λόγω των ικανοτήτων του, έφτασε μέχρι το αξίωμα τού αρχιστράτηγου τής Ανατολής. Η άνοδός του στον αυτοκρατορικό θρόνο ήταν η επισφράγιση των μεγάλων στρατιωτικών του επιτυχιών εναντίον των Περσών. Στον θρόνο παρέμεινε έως τις 23 Νοεμβρίου τού 602, όπου λόγω στάσεως τού στρατού υπό τον Φωκά, καθαιρέθηκε και είχε τραγικό τέλος. Κατά την διάρκεια τής βασιλείας του, συνέβαλε στην προσπάθεια γιά την στρατιωτικοποίηση τής διοικήσεως τής Αυτοκρατορίας, η οποία είχε ήδη αρχίσει από παλαιότερα. Είναι η περίοδος που αναφέρονται γιά πρώτη φορά τα εξαρχάτα τής Ραβέννας και τής Αφρικής. Ο Μαυρίκιος τα μετέτρεψε σε εξαρχάτα με διοικητή τον έξαρχο, πρόσωπο με μεγάλη πολιτική και στρατιωτική εξουσία, έχοντας σκοπό την ενίσχυση τής άμυνας των περιοχών τής Ιταλίας και τής Αφρικής. Τα δύο εξαρχάτα μπορούν να θεωρηθούν ως πρόδρομοι των Θεμάτων τής «Μεσοβυζαντινής» εποχής.
612.—Ἀπεβίωσε ἀπό ἐπιληψία στὸ παλάτι τῶν Βλαχερνῶν, ἡ ἀγαπημένη σύζυγος τοῦ Αὐτοκράτορα Ἡράκλειου, Εὐδοκία. Ὁ γάμος τους εἶχε γίνει πρὶν ἀπό δύο σχεδὸν χρόνια, τὴν ἴδια ἡμέρα ποὺ ὁ Ἡράκλειος στέφθηκε Αὐτοκράτορας ἀπό τὸν Πατριάρχη Σέργιο (5/10/610), στὸ παρεκκλήσι τοῦ Ἀγίου Στεφάνου στὸ Μέγα Παλάτιον. Τὸ ἀρχικό ὄνομα τῆς ἄνασσας ἦταν Φαβία· Εὐδοκία ὀνομάστηκε μετὰ τὸν γάμο της. Στὸ σύντομο διάστημα ποὺ ὑπῆρξε σύζυγος καὶ Αὐτοκράτειρα, χάρισε στὸν Ἡράκλειο δύο παιδιά· τὴν Ἐπιφανία καὶ τὸν Ἡράκλειο-Κωνσταντῖνο.
1032.—Μεγάλος σεισμός μεγέθους 6,0 Ρίχτερ, χτυπά την Βασιλεύουσα.
1570.—Πληροφορία ότι στα νερά τής Κρήτης πλέει χριστιανικός στόλος ο οποίος έρχεται γιά ενίσχυση τής πολιορκούμενης Λευκωσίας, αναθαρρεί τούς αμυνόμενους.
1602.—Οι Ιππότες τού Τάγματος τού Αγίου Ιωάννου τής Μάλτας συνεχίζουν το τεράστιο πειρατικό τους έργο στα ελληνικά νερά. Πέντε γαλέρες τους επιτέθηκαν στα νότια παράλια τής Μικράς Ασίας, απ’ όπου μεταξύ άλλων άρπαξαν και 400 αιχμάλωτους γιά σκλάβους.
1714.—Τεράστια πυρκαγιά κατακαίει την πόλη των Σερρών.
1790.—Αναφορά γιά ένα από τα εναπομείναντα πλοία τού στολίσκου τού Λάμπρου Κατσώνη, με κυβερνήτη τον Γιάννη Ανάργυρο. Το πλεούμενο αγκυροβόλησε στον Άγιο Νικόλαο Κυθήρων σέρνοντας ως λεία του ένα Υδραίικο σκάφος που κούρσεψε πριν λίγο. Αρκετοί συνεργάτες τού Κατσώνη, μετά την διάλυση τού στόλου του από την ήττα τής 17ης-18ης Μαΐου, εξακολουθούσαν να δρουν αυτόνομα, ασκώντας πειρατεία στα ελληνικά νερά και μάλιστα υπό ρωσική σημαία.
1820.—Ὅταν ὁ Ἀλῆ πασᾶς πληροφορήθηκε τὴν ἐναντίον του ἐκστρατεία τοῦ Ἰσμαήλ Πασάμπεη καὶ εἴκοσι ἕξι ἀκόμα πασάδων μὲ δύναμη στρατοῦ 80.000 ἀνδρῶν, ἀφοῦ πυρπόλησε τὴν πόλη τῶν Ἰωαννίνων κλείστηκε στὸ φρούριο τῆς Λιθαρίτσας. Κατὰ τὴν τρομακτικὴ πυρκαγιά, μεταξὺ ἄλλων κτηρίων καταστράφηκε καὶ ἡ Μπαλαναία βιβλιοθήκη ἡ ὁποία περιεῖχε μεγάλο ἀριθμό σπανιώτατων βιβλίων. Μεταξὺ τῶν καταστραφέντων συγγραμμάτων ἦταν καὶ ἀρκετὰ ποὺ εἶχε συγγράψει ὁ Κοσμᾶς Μπαλᾶνος καὶ περιελάμβαναν σχολικὰ ἐγχειρίδια, θεολογικὰ καὶ ἐπιστημονικὰ συγγράμματα, καθὼς καὶ κείμενα φιλοσοφικοῦ περιεχομένου. Ὁ Κοσμᾶς Μπαλᾶνος, κληρικὸς καὶ συγγραφέας ἔργων ἐπιστημονικοῦ καὶ φιλοσοφικοῦ ἐνδιαφέροντος, δίδαξε στὰ Ἰωάννινα – στὴν σχολὴ ποὺ μετονομάστηκε Μπαλαναία – γιὰ σαράντα περίπου χρόνια, ἔως καὶ τὸ 1799, διαδεχόμενος τὸν πατέρα του Βασιλόπουλο Μπαλᾶνο. Σὲ περιόδους οἰκονομικῆς δυσπραγίας, τὴν Σχολὴ ὑποστήριξαν οἱ ἀδερφοί Ζωσιμᾶδες, οἱ ὁποῖοι καὶ ξεκίνησαν νέο μορφωτικὸ καὶ ἐκπαιδευτικὸ κῦκλο μετὰ τὴν πυρκαγιὰ τῆς πόλεως τὸ 1820, με τὴν ἵδρυση τῆς Ζωσιμαῖας Σχολῆς τὸ 1828, ἡ ὁποία διέθετε εὐμεγέθη βιβλιοθήκη, ἀργότερα δὲ καὶ τυπογραφεῖο. Ἡ πολιορκία τῶν Ἰωαννίνων θὰ λήξη πέντε μῆνες ἀργότερα, τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1821.
1825.—(13-14/8) «Μάχη Τρικόρφων έξω τής Τριπόλεως και νίκη των Ελλήνων, αρχηγηθέντων υπό τού Θ. Κολοκοτρώνη, των τούρκων υπό τού Ιμβραήμ πασά.» Στα Τρίκορφα Τριπόλεως έγινε σφοδρή μάχη μεταξύ Ελλήνων υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τούρκων υπό τον Ιμβραήμ με αποτέλεσμα τής μάχης την νίκη των Ελλήνων.
1828.—«Σφαγαί χριστιανών εν τω Μεγάλω Κάστρω τής Κρήτης, ενεργηθείσα(ι) υπό τού Σουλεϊμάνμπεη.» Έγιναν σφαγές των χριστιανών στο Κάστρο (Ηράκλειο) Κρήτης.
1854.—Νέος παροξυσμὸς τῆς ἐπιδημίας χολέρας στὴν Σῦρο. Ὅταν χτύπησε κεραυνοβόλα τὸ νησὶ στὶς πρῶτες ἡμέρες τοῦ Αὐγούστου, προκάλεσε τὸν πανικὸ καὶ τὸ πρῶτο μεγάλο κῦμα φυγῆς. Μία μικρὴ κάμψη στὴν συνέχεια καὶ ὕστερα, στὶς 13 Αὐγούστου, νέος παροξυσμὸς καὶ νέο κῦμα φυγῆς. Ἀπὸ τὶς 15 ἔως τὶς 28 παρουσίασε ὕφεση, ἀλλὰ μὲ διακυμάνσεις, καὶ παύση στὰ τέλη τοῦ μῆνα.
1863.—Ἀπεβίωσε σὲ ἡλικία 65 ἐτῶν ὁ Γάλλος ζωγράφος Εὐγένιος Ντελακρουᾶ, ἴσως ὁ κυριότερος ἐκφραστὴς τῆς ῥομαντικῆς σχολῆς. Μαθήτευσε κοντὰ στὸν Ζὰκ Λουί Νταβίντ ἀλλά ἐπηρεάστηκε κυρίως ἀπό τὸν Φλαμανδὸ Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς. Πολλὰ ἀπό τὰ ἔργα του εἶχαν ὡς θέμα τὴν ἑλληνικὴ ἐπανάσταση, μὲ γνωστότερο ἀπ’ ὅλα τὴν Καταστροφὴ τῆς Χίου. Ἡ ποίηση τοῦ Λόρδου Μπάϋρον ἦταν πηγὴ ἐμπνεύσεως γιὰ τὸν ἴδιο· μάλιστα ἐνῶ τελείωνε τὶς Σφαγές, σημείωνε στὸ ἡμερολόγιό του: «Ἐνθυμοῦ, γιὰ νὰ φλέγεσαι παντοτινά, ὁρισμένα χωρία τοῦ Μπάϋρον». Ὁ πόλεμος μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ τούρκων εἶχε λάβει μέσα του ἕνα πλατύτερο καὶ συμβολικὸ νόημα. Ὁ τοῦρκος ποὺ εἶναι ὁ καταπιεστής, ἀντιπροσωπεύει τὴν τυφλὴ βίαιη καὶ ὡμὴ δύναμη, ἐνῷ ὁ Ἕλληνας ποὺ ἐνσαρκώνει ἤδη τὴν ὑπόθεση τῆς ἐλευθερίας, εἶναι δεμένος μὲ τὴν ἰδέα τοῦ πολιτισμοῦ.
1889.—Καταστρεπτικοί σεισμοί στην περιοχή τού Πατραϊκού κόλπου.
1903.—«Ὁ τουρκικὸς στρατὸς ἄρχισε νὰ ἐξέρχεται τῆς Καστοριᾶς, ἀφοῦ προηγουμένως ἔκαψε τὰ βουλγαρικὰ χωριὰ καθὼς καὶ τὰ μικτά· ἀλλά καὶ τὰ ἀμειγῶς ἑλληνικά δὲν ἀπέφυγαν τὴν λεηλασία». Ἔπειτα ἀπό τὴν ἀποτυχία τῶν βουργάρικων σωμάτων νὰ ἐξαναγκάσουν ὁλόκληρο τὸν χριστιανικὸ πληθυσμὸ νὰ συμμετάσχῃ στὴν γενικὴ ἐξέγερση, τὰ αὐξανόμενα δολοφονικὰ κρούσματα τῶν βούργαρων σὲ βάρος τῶν τούρκων μπέηδων τῆς Μακεδονίας, ἀπέβλεπαν κυρίως νὰ προκαλέσουν τουρκικὰ ἀντίποινα καὶ τὴν εὐρωπαϊκή ἐπέμβαση. Ἀποτέλεσμα αὐτοῦ, ἦταν ἡ κλιμάκωση τῶν τούρκικων βιαιοπραγιῶν σὲ βάρος τῶν χριστιανῶν κατοίκων.
1907.—Ο ρόλος τής Εκκλησίας στον Μακεδονικό Αγώνα. Ο σύνδεσμος των Μακεδονομάχων Προκόπιος Ν. Βασδάρης, λαμβάνει 120 τυφέκια από την Ιερά Μονή Προδρόμου Ναούσης, τα οποία μεταφέρει στο χωριό Αρχάγγελος Αριδαίας. Από εκεί θα διοχετευθούν στους λέοντες τής περιοχής.
.—Ογκωδέστατο συλλαλητήριο διοργανώνεται στην Αθήνα, υπέρ τής Αλύτρωτης Μακεδονίας.
1908.—Η Ρουμάνικη κυβέρνηση εκφράζει ανοικτά τις διεκδικήσεις της στην Μακεδονία.
1912.—Οι Αυστριακοί, καταθέτουν πρόταση προς τα κράτη τής Χερσονήσου τού Αίμου, με την οποία προβάλουν μεν «αλβανικές αξιώσεις», αλλά δεν θέτουν αλλαγές συνόρων μεταξύ των κρατών Σερβίας, βουργαρίας, Μαυροβουνίου και Ελλάδος. Αν και υπόσχονται πιέσεις προς την τουρκία γιά απελευθέρωση ομοεθνών των κρατών αυτών, τα τέσσερα κράτη είναι καχύποπτα και (στις 18/8ου) προβαίνουν σε μεταξύ τους Σύμφωνο.
1913.—Γεννιέται ο Μακάριος Γ΄ (κατά κόσμον Μιχαήλ Μούσκος), Αρχιεπίσκοπος και πρώτος πρόεδρος τής Κύπρου. Μαζί με τον Γεώργιο Γρίβα ηγήθηκαν τού αγώνα τής ανεξαρτησίας από τούς Άγγλους.
1916.—Η 5η Μεραρχία (Μεραρχία Κρητών), υπερασπίζεται την πόλη τής Δράμας από τούς βούργαρους. Σύντομα η πόλη θα πέσει.
.—Την ίδια ημέρα, θα πέσουν τα οχυρά γύρω από την Καβάλα, τα οποία με διαταγή τού Γενικού Επιτελείου θα παραδοθούν στους βούργαρους από τον συνταγματάρχη Χατζόπουλο.
1919.—Επιχειρήσεις στα όρη τού Αϊδινίου. Στην πόλη οι τούρκοι επιδίδονται σε σφαγές και λεηλασίες.
1920.—Οι Ελληνικές δυνάμεις τής Μικράς Ασίας προελαύνουν μαχόμενες στον τομέα τού Ουσάκ.
1921.—Οι Ελληνικές δυνάμεις τής Στρατιάς Μικράς Ασίας, μάχονται σε αγώνα σώματος προς σώμα εναντίον των τούρκων στα υψώματα Καλτακλή-Πολακλή (κωνοειδείς και τραπεζοειδείς λόφοι) και εκδιώκουν αυτούς από την θέση τους.
1922.—Είναι 02:10 μετά τα μεσάνυχτα, όταν ένας τρομακτικός σεισμός μεγέθους 6,8 Ρίχτερ κλονίζει το Αιγαίο. Το επίκεντρο τού σεισμού εντοπίστηκε στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κρήτης και Θήρας. Τόσο το σημείο αλλά και το μεγάλο εστιακό βάθος, έσωσαν τις κατοικημένες περιοχές, δίχως όμως να λείψουν κάποιες ζημιές.
.—Έναρξη τής μεγάλης τουρκικής αντεπιθέσεως [στον Τομέα τού Αφιόν Καραχισάρ.] Στις 05.00 άρχισε ο καταιγιστικός βομβαρδισμός των ελληνικών θέσεων ο οποίος εξαΰλωσε τα ελληνικά τμήματα τα οποία βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή. Η Επίτομη Ιστορία Διευθύνσεως Στρατού, αναφέρει ότι «Οὐδέποτε μέχρι τῆς ἡμέρας ἐκείνης τὸ ἐν τῇ Μικρᾷ Ἀσίᾳ Ἑλληνικὸ στράτευμα εἶχον ὑποστῇ τέτοιο ἀποτελεσματικὸ καὶ σφοδρὸ βομβαρδισμό». [Στοιχεία Κωνσταντίνος Χαλάστρας.] Η αριθμητική υπεροχή τού εχθρού και ο άρτιος εξοπλισμός του από τούς δήθεν «Συμμάχους», οι οποίοι παραδόξως ηρνούντο στην Ελλάδα κάθε βοήθεια, συνετέλεσαν στην διάσπαση τού μετώπου και οδήγησαν τελικά στην Μικρασιατική Καταστροφή. Στον εν λόγω τομέα, οι επιτεθείσες τουρκικές δυνάμεις ήταν τριπλάσιες περίπου των ελληνικών. Σκληρός αγώνας διεξήχθη γύρω από δύο υψώματα, τού «Μαύρου Βράχου» και τού «Πριονοειδούς Βράχου», οι οποίοι καλύφθηκαν με τα πτώματα Ελλήνων και τούρκων. Επιχειρηθείσα ελληνική αντεπίθεση απέτυχε. Από ένα τάγμα δυνάμεως 800 ανδρών, οι 630 τέθηκαν σε διάστημα ολίγων λεπτών εκτός μάχης. Κατά τις εσπερινές ώρες οι τούρκοι ήταν κύριοι των υψωμάτων που δέσποζαν τής οδού προς Αφιόν Καραχισάρ, και έτσι άρχισε η υποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού κάτω από μειονεκτικές συνθήκες.
.—Ο πρώτος νεκρός αξιωματικός τού Σώματος Ιππικού κατά την διάρκεια τής Μικρασιατικής Εκστρατείας, είναι ο Ίλαρχος Κοκκίνης Τρύφων.
1923.—Ένας από τούς μεγαλύτερους σφαγείς στην σύγχρονη παγκόσμια ιστορία, ο Μουσταφά Κεμάλ επονομαζόμενος και Ατατούρκ, εκλέγεται Πρόεδρος τής τουρκίας.
1924.—Ανακαλύπτονται τεράστιες καταχρήσεις στο Γενικό Λογιστήριο. Οι αρχές προβαίνουν σε συλλήψεις υπαλλήλων.
1925.—Το ηφαίστειο τής Θήρας είναι και πάλι ενεργό. Η κυβέρνηση αποστέλλει βοήθεια προς τούς κατοίκους.
1928.—Μεγάλη αναταραχή και επεισόδια μεταξύ αντίπαλων πολιτικών παρατάξεων στην Θεσσαλονίκη. Από τις φασαρίες που δημιουργήθηκαν, προκλήθηκαν καταστροφές στα τυπογραφεία τής εφημερίδας «Φως».
1942.—Η πόλη τής Ρόδου βομβαρδίστηκε από τον συμμαχικό στόλο.
1943.—Ενέδρα κομμουνιστών ανταρτών στην θέση «Σαλίγκαρος», κοντά στα Βίλλια, εναντίον ιταλικών και γερμανικών οχημάτων. Λίγες ημέρες μετά, οι Γερμανοί δολοφόνοι θα ρημάξουν τα χωριά Δόμβραινα, Πρόδρομος, Θίσβη κ.α., καθώς επίσης μοναστήρια τής περιοχής.
1944.—Ξεκινὰ κατόπιν διαταγῆς τοῦ Γερμανοῦ στρατηγοῦ Φρίντριχ Βίλχμεμ Μίλλερ, ἡ ἰσοπέδωση τῶν Ἀνωγείων καὶ τοῦ Σάρχου. Ἡ γερμανικὴ ἐπιχείρηση ἰσοπεδώσεως ἐννέα χωριῶν στὴν κοιλάδα Ἀμαρίου καὶ ἡ ἐκτέλεση 164 κατοίκων τους, ἄρχισε στὶς 13 Αὐγούστου καὶ κράτησε ἔως τὶς 5 Σεπτεμβρίου. Τὰ ξημερώματα τῆς 13ης Αὐγούστου ἑκατοντάδες Γερμανοί, μὲ πυροβολικὸ καὶ ἀεροπορία, ἐπιτέθηκαν ἀπὸ τέσσερα σημεῖα κατὰ τῶν Ἀνωγείων Κρήτης. «Ἐνιακόσιαι σαράντα οἰκίαι μετεβλήθησαν εἰς ἐρείπια, οἱ δὲ νεκροὶ καὶ τραυματίαι ἀνῆλθον εἰς πολλὰς ἑκατοντάδας. Οἱ Γερμανοὶ ἐξετόπισαν ἀκολούθως 2.500 γυναικόπαιδα.» Συνέλαβαν 80 ὑπερήλικες καὶ τοὺς ἔστειλαν στὸ Ἡράκλειο, ἐνῶ ἐκτέλεσαν 9 ἄνδρες. Οἱ ἐναπομείναντες ἄνδρες διέφυγαν στὸν Ψηλορείτη γιὰ νὰ σωθοῦν.
.—Τὴν ἴδια ἡμέρα στὸ Σάρχο μάζεψαν τοὺς ἄνδρες ἀπὸ τὰ σπίτια στὴν ἐκκλησία, ὅπου καὶ διάλεξαν τοὺς εἴκοσι νεώτερους μαζὶ καὶ τὸν Πρόεδρο τῆς Κοινότητας, και, τοὺς ἐκτέλεσαν. Φεύγοντας ἀπ’ τὸ χωριό πῆραν μαζὶ τους καὶ ἄλλους δεκαπέντε Σαρχιανούς, γιὰ νὰ τοὺς χρησιμοποιήσουν ἀρχικὰ ὡς ὑποζύγια τῶν λεηλασιῶν τους στὴν ἐπιδρομὴ αὐτῶν τῶν ἡμερῶν, ἀλλὰ καὶ ὡς ὁμήρους. Στὶς 22 Αὐγούστου τοὺς ἐκτέλεσαν στὴν ἄκρη μιᾶς ἀπότομης μικρῆς ρεματιᾶς.
.—Γερμανοί εκτελούν δέκα τρείς Έλληνες στην Καλαμαριά τής Θεσσαλονίκης.
.—Τμήματα τού Αρχηγείου Φαρσάλων τού Ελληνικού Στρατού Απελευθερωτικής Προσπάθειας (Ε.Σ.Α.Π.), συνήψαν μάχη με ΕΛΑΣίτες τού Μπουκουβάλα, με αποτέλεσμα την ήττα και διάλυση των ΕΛΑΣιτών.
.—Στον όρμο Μούρτου Θεσπρωτίας, καταλαμβάνονται δύο γερμανικά βενζινόπλοια από τις Ε.Ο.Ε.Α. Θα ονομαστούν “Ναπολέων Ζέρβας” και “ΕΔΕΣ”.
1946.—Μετά την παραίτηση τού Μητροπολίτη Ρόδου Απόστολου και την εντολή τού Πατριαρχείου που διόριζε τον Αρχιμανδρίτη Φιλήμωνα (Φωτόπουλο) από την Κω ως Πατριαρχικό Επίτροπο, καθήκοντα Πατριαρχικού Έξαρχου αναλαμβάνει ο Παντελεήμων (μετέπειτα Θεσσαλονίκης).
1949.—Οι Εθνικές δυνάμεις τού Β.Σ.Σ. Στρατού συνεχίζουν τον ηρωικό αγώνα τους εναντίον των κομμουνιστών στο όρος Βίτσι και κατορθώνουν να τούς εκτοπίσουν από τις οχυρές τους θέσεις.
.—Ενώ εκτελούσε πολεμική αποστολή επιθετικής αναγνωρίσεως στο όρος Βίτσι, το αεροσκάφος τού πιλότου Κωνσταντίνου Πανουτσόπουλου χτυπήθηκε από κομμουνιστικά αντιαεροπορικά πυρά. Στην προσπάθειά του να το διασώσει κατευθύνοντάς το στο αεροδρόμιο τού Άργους Ορεστικού, το αεροσκάφος έπιασε φωτιά, κατέπεσε στα κράσπεδα τού αεροδρομίου και κάηκε μαζί του.
1953.—Ισχυρή δόνηση μεγέθους 5,7 Ρίχτερ πλήττει τα Ιόνια νησιά. Είναι μετασεισμός τού φονικότατου Εγκέλαδου τής 12ης Αυγούστου.
1956.—Διακόπτεται η συγκοινωνία Δράμας-Σερρών, εξ αιτίας των πλημμυρών.
1965.—Ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος συγκάλεσε τὴν Κοινοβουλευτικὴ Ὁμάδα τῆς Ε.Ρ.Ε., ἡ ὁποία ἀποφάσισε νὰ δώσῃ ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Αθανασιάδη – Νόβα. Ἡ παραίτηση τοῦ Γεώργιου Παπανδρέου (15/7) καὶ ὁ σχηματισμὸς τῆς κυβερνήσεως τοῦ Γεώργιου Ἀθανασιάδη – Νόβα, ἀποκάλυψε τὸ χάσμα ποὺ εἶχε δημιουργηθεῖ στὸ ἐσωτερικό τῆς Ἑνώσεως Κέντρου, θέτοντας ταυτοχρόνως τὸν Κανελλόπουλο ἐνώπιον τοῦ πιεστικοῦ διλήμματος νὰ ὑποστηρίξῃ ἤ ὄχι τὴν νέα κυβέρνηση. Ἀρχικῶς φάνηκε νὰ ἐξετάζῃ ὡς πιθανὴ λύση γιὰ τὴν ἐκτόνωση τῆς καταστάσεως, τὴν ἄμεση προσφυγὴ στὶς κάλπες. Τελικῶς ὅμως ἐπέλεξε τὴν ὁδὸ τῆς παροχῆς ψήφου ἐμπιστοσύνης πρὸς τὴν κυβέρνηση Ἀθανασιάδη-Νόβα καὶ κατόπιν πρὸς τὴν κυβέρνηση τοῦ Ἠλία Τσιριμώκου [μολονότι εἰδικὰ γιὰ τὸν σχηματισμὸ τῆς δεύτερης, εἶχε προκαταβολικὰ ἐκφράσει τὶς ἀντιρρήσεις του στὸν βασιλέα]. Προφανῶς θεωροῦσε ὅτι αὐτή ἦταν ἡ προσφορότερη μέθοδος γιὰ τὴν ἀποφυγή χειρότερων δεινῶν ποὺ ἀπειλοῦσαν τὴν χώρα· στὸ μεσοδιάστημα εἶχε μάταια εἰσηγηθεῖ στὸν Κωνσταντῖνο Β’ τὴν σύγκληση τοῦ Συμβουλίου τοῦ Στέμματος, μὲ σκοπὸ τὴν ὑπέρβαση τοῦ πολιτικοῦ ἀδιεξόδου.
1968.—Η απόπειρα δολοφονίας με στόχο τον Γεώργιο Παπαδόπουλου από τον Αλέξανδρο Παναγούλη, αποτυγχάνει, ο δε Παναγούλης συλλαμβάνεται.
1973.—Οι κατηγορούμενοι γιά το Κίνημα τού Ναυτικού (Μαΐος 1973) Ευ. Αβέρωφ, Χρ. Στράτος, Κ. Αποσκίτης, αρκετοί αξιωματικοί τού Π.Ν. κ.α., αποφασίζεται να μην παραπεμφθούν σε δίκη και τούς δίδεται αμνηστία.
1977.—Αναγγέλλεται η λειτουργία τής Εκπαιδευτικής Τηλεοράσεως.
1979.—Κύμα απολύσεων στο Εθνικό Θέατρο με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός σκηνής 20 ηθοποιοί.
1981.—Συλλαμβάνεται ο εμπρηστής που αποπειράθηκε να βάλει φωτιά στο οχηματαγωγό “Κρήτη”, στο οποίο επέβαιναν 1.000 επιβάτες.
.—Στην περιοχή Ζήρου Λασιθίου Κρήτης, λόγω πτώσεως και συντριβής τού αεροσκάφους Α-7 τής 115 Πτέρυγας Μάχης (Σούδα) στο οποίο επέβαινε κατά την διάρκεια διατεταγμένης αποστολής, χάνει την ζωή του ο πιλότος μας Χρ. Δουλακάκης.
1998.—Σκοτώθηκε ο πιλότος μας Μιχαήλ Ζώντος, όταν το αεροσκάφος Α-7Η τού οποίου ήταν κυβερνήτης, έπεσε στην θαλάσσια περιοχή νοτιοανατολικά τού Πεδίου Βολής Σχίζας.
2004.—Γιά δεύτερη μετά το 1896 φορά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται στην Ελλάδα.
2010.—Η κηδεία τού δολοφονημένου από αλβανούς Αριστοτέλη Γκούμα από την Χιμάρα τής Βορείου Ηπείρου, συγκλονίζει το πανελλήνιο. Αιτία τής δολοφονίας του ήταν το γεγονός ότι μιλούσε την μητρική του γλώσσα, την Ελληνική.
2011.—«Πρῶτα καὶ κύρια εἶμαι Πόντιος». Ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ στὸ νοσοκομεῖο Ῥούζβελτ τῆς Νέας Ὑόρκης, ὁ Ποντιακῆς καταγωγῆς καὶ εὐπατρίδης τῆς διασπορᾶς, Χάρης Ψωμιάδης. Ὁ διακεκριμένος πολιτικὸς ἐπιστήμονας, πολυγραφότατος συγγραφέας καὶ χαρισματικὸς δάσκαλος, Χάρης Ψωμιάδης, ἦταν αὐτὸς ὁ ὁποῖος μεταξὺ ἄλλων ἵδρυσε τὸ «Κέντρο Βυζαντινῶν καὶ Νεοελληνικῶν Σπουδῶν» στὴν Νέα Ὑόρκη τῶν Η.Π.Α. Συνέβαλε ἐπίσης μὲ τὴν μακρόχρονη ἔρευνά του στὴν ἐνίσχυση τῆς προσπάθειας γιὰ τὴν διεθνὴ ἀναγνώριση τῆς Ποντιακῆς Γενοκτονίας. Πάγια θέση του γιὰ τὴν ὕπαρξη βιώσιμης εἰρήνης μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ τουρκίας ἦταν ἡ ἀναγνώριση ἀπὸ μέρους τῆς τουρκίας τῆς γενοκτονίας ποὺ ὑπέστη ὁ Ἑλληνισμὸς τοῦ Πόντου καὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀπὸ τὸ 1912, 14 καὶ μετέπειτα.
.—Ἡ ἐφημερίδα “Τάιμς” τοῦ Λονδίνου ἀποκαλύπτει ἀλβανικὸ σχέδιο, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο προβλέπεται διείσδυση ἀνταρτικῶν ὀμάδων σὲ ὅμορες χῶρες. Ἡ ἀγγλικὴ ἐφημερίδα τόνισε ἰδιαίτερα τὴν ὑποχωρητικότητα τῆς κυβερνήσεως στὰ εὐαίσθητα ἐξωτερικὰ μας θέματα. Τὸν Ἰούνιο τοῦ 2017, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας, εἶπε μεταξὺ ἄλλων ὅτι: «….Ἀκόμη, οἱ Ἀλβανοὶ δὲν κρύβουν τὰ ὄνειρά τους γιὰ τὴν <Μεγάλη Ἀλβανία>, ποὺ θὰ περιλαμβάνῃ τὴν Φλώρινα, τὴν Καστοριά, τὰ Ἰωάννινα καὶ ὅλη τὴν Ἤπειρο μέχρι τὴν Ἄρτα καὶ τὴν Πρέβεζα!». Ἀναφορικὰ μὲ τὴν στάση τῆς ἑλλαδικῆς κυβερνήσεως ἐξέφρασε τὴν «θλίψη καὶ ἀγανάκτηση» […] ἀπὸ τὴν ἐξοργιστικὴ ἀδιαφορία τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, γιὰ τὰ συνεχιζόμενα δεινὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου.»
2013.—Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 70 χρόνων, ο σκηνοθέτης Γιώργος Κατακουζηνός.
2018.—Την τελευταία του πνοή άφησε άνδρας 63 ετών, ο οποίος νοσηλευόταν διασωληνωμένος με σοβαρά εγκαύματα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας τού ΚΑΤ από τις 23 Ιουλίου, όταν και εκδηλώθηκε η φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική. Πλέον, οι νεκροί τής πυρκαγιάς ανέρχονται σε 95. Τελικός τραγικός απολογισμών των νεκρών, αποτέλεσμα τής κρατικής εγκληματικής αμέλειας και αδράνειας, 102.
2019.—Δραματικές είναι οι εξελίξεις με την φωτιά που καίει ανεξέλεγκτα (και γιά άλλη μία φορά) από τις 3 τα ξημερώματα στην κεντρική Εύβοια. Λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι οι φλόγες έφτασαν μέσα στο χωριό Μακρυμάλλη το οποίο είχε εκκενωθεί λίγο νωρίτερα με εντολή τού Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας. Εκτός από το χωριό Μακρυμάλλη έχει εκκενωθεί και το χωριό Κοντοδεσπότι με λεωφορεία να απομακρύνουν τους κατοίκους σε ασφαλές σημείο. Εκκενώνεται προληπτικώς και ο οικισμός Σταυρός. Οι πυκνοί καπνοί από το καιόμενο πευκοδάσος, εκτός τού γεγονότος ότι έχουν καλύψει μιά μεγάλη περιοχή στην Εύβοια και φτάνουν μέχρι την Αττική, έχουν διασπορά ακόμη και στην Μαγνησία και την Φθιώτιδα.
.—Σε μία προσπάθεια «να χρυσωθεί το χάπι», η νέα κυβέρνηση προχώρησε σε ρηματική διακοίνωση προς την κυβέρνηση των Σκοπίων, μέσω τού υπουργείου Εξωτερικών. Με αυτήν υπενθύμισε την καταληκτική ημερομηνία πλήρους συμμορφώσεως βάσει τής προδοτικής «συμφωνίας των Πρεσπών». Στην γειτονική χώρα απαγορεύτηκε η χρήση τού συμβόλου με τον Ήλιο τής Βεργίνας από όλα τα μνημεία και τους δημόσιους χώρους της.