ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ἑλληνόπουλα τῆς Κρήτης θύματα τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς.
16 Σεπτεμβρίου

1462.—Ο Γενουάτης Νικόλαος Γατελούζος (Gattilusi) παραδίδει υπό όρους το κάστρο τής Μυτιλήνης στον σουλτάνο Μεχμέτ Β΄. Οι τούρκοι παρασπονδώντας, ξέσπασαν σε άγριες λεηλασίες και σφαγές των Ελλήνων κατοίκων. Η Λέσβος είχε παραδοθεί από τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ στον Γενοβέζικο δυναστικό Οίκο των Γατελούζων (Cattilusio) ως προίκα, όταν ο Φραγκίσκος Κατελούζος νυμφεύθηκε την κόρη τού Αυτοκράτορα τής Ρωμανίας, γι’ αυτό οι Κατελούζοι ονομάζονταν και Παλαιολόγοι. Το 1441, ο τελευταίος Αυτοκράτορας τής Ρωμανίας Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, ήλθε σε δεύτερο γάμο με την Αικατερίνη Κατελούζου ή Κατελούζαινα όπως συνήθως αναφέρεται, κόρη τού Δορίνου (ἤ Νοταρᾶ) Κατελούζου. Οι Γατελούζοι κατέβαλλαν στον Μεχμέτ Β΄ (1451-1481) φόρο υποτέλειας ύψους 3.000 δουκάτων, έως ότου το 1462 το νησί κατακτήθηκε από τα οθωμανικά στρατεύματα.

1464.—Η Μονεμβασία περιέρχεται στα χέρια τής Ενετίας. Βρισκόμαστε στην περίοδο τού βενετοτουρκικού πολέμου, ο οποίος διεξαγόταν κατά διαστήματα μεταξύ τού 1463 και τού 1479. Ο κύριος χώρος διεξαγωγής των πολεμικών συγκρούσεων ήταν η θάλασσα και μόνον οι παράκτιες περιοχές τής Πελοποννήσου θίγονταν σοβαρά. Κατά την εξέλιξη των πολεμικών συγκρούσεων, η Βενετία έχασε το Άργος, αλλά απέκτησε, σύμφωνα με την επιθυμία των κατοίκων του, το μεγάλο φρούριο τής Μονεμβασίας. Έγινε πάλι πόλεμος από το 1499 έως το 1503, οπότε η Βενετία έχασε όλες τις Πελοποννησιακές κτήσεις της, εκτός από το Ναύπλιο και την Μονεμβασία. Νέα πολεμική σύγκρουση από το 1537 μέχρι το 1540, κατέληξε σε μία ταπεινωτική συνθήκη, όπου η Βενετία παραχώρησε αυτά τα δύο φρούρια στους τούρκους.

1494.—Ημερομηνία γεννήσεως τού λογίου μαθηματικού και αστρονόμου, Φραγκίσκου Μαυρόλυκου.

1571.—Ο ‘’Ιερός συνασπισμός’’ που δημιουργήθηκε τον Μάϊο τής ίδιας χρονιάς, αποστέλλει τα πλοία του γιά να απελευθερώσουν την Ανατολή. Πρωτεργάτης τού συνασπισμού είναι ο πάπας Πίος Ε΄, ο οποίος θέλησε να συμπεριλάβει σε αυτόν ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά δεν το κατόρθωσε. Οι χώρες Γαλλία, Πορτογαλία, Πολωνία και Αυστρία αρνήθηκαν να συμμετάσχουν. Οπότε, η Συμμαχία συγκροτήθηκε από την Ισπανία, τα κρατίδια τής Ιταλίας, την Βενετία και τούς Ιππότες τής Μάλτας, που αποφάσισαν να επιτεθούν όχι μόνο κατά των οθωμανών, αλλά και κατά τού σουλτάνου τού Μαρόκου και των πειρατών των βορείων ακτών τής Αφρικής. Ο στόλος τής Ιεράς Συμμαχίας, θα συγκρουστεί στις 7 Οκτωβρίου με τον οθωμανικό, στην Ναύπακτο.  

1572.—Μετά από αρκετές σκληρές ναυμαχίες, ο στόλος των οθωμανών υπό τον πρώην πειρατή Ουλούτζαλη, υποχωρεί στην Μεθώνη ζητώντας την προστασία των κανονιών της. Κατόπιν τούτου, ο χριστιανικός στόλος υπό τον Δον Χουάν, έλυσε την πολιορκία, αναχώρησε γιά την Ζάκυνθο και έφυγε οριστικά προς την Δύση.

1669.—Υπογράφεται μεταξύ των Ενετών και των οθωμανών, συνθήκη ειρήνης, γνωστή ως Συνθήκη τής Κάντιας. Οι 4.000 πολίτες και οι ελάχιστοι εναπομείναντες στρατιώτες τού πολιορκούμενου Χάνδακα, αποφάσισαν μετά από διαπραγματεύσεις, να υπογράψουν σαν σήμερα συμφωνία παραδόσεως.  Τους δόθηκε περιθώριο δώδεκα ημερών γιά να αποχωρήσουν, και έτσι η πολιορκούμενη επί 21 χρόνια πόλη, θα περάσει στην οθωμανική κατοχή. Σε όσους Έλληνες επιθυμούσαν, δόθηκε το δικαίωμα να μετοικήσουν στην Δύση. Στους Βενετούς παρέμεινε η κυριαρχία τής Σπιναλόγκας, τής Γραμβούσας και τού φρουρίου τής Σούδας. Με την συνθήκη αυτή έλαβε τέλος ο μακροχρόνιος πόλεμος μεταξύ των αντιπάλων και η Κρήτη θα παραμείνει στα χέρια των τούρκων μέχρι το 1912.

1824.—«Ἄφιξις μέρους τοῦ δανείου εἰς Ναύπλιον.»

1828.—Εξακόσιοι τούρκοι επιτίθενται στα Καστέλλια Φωκίδας εναντίον των Ελλήνων, που είχαν αρχηγούς τους Β. Μαστραπά και Μ. Γκόλη. Μετά από πολύωρη μάχη, οι Έλληνες, αφού ενισχύθηκαν από τριακόσιους άνδρες τού Γιαννούσα Πανομάρα, συνέτριψαν τούς τούρκους.

1836.—Έτσι τελείωσε η ιστορία των διαβόητων ληστών αδελφών Χονδρογιάννη, οι οποίοι είχαν κατατρομοκρατήσει ολόκληρη την τότε Ελλάδα. Το Κακουργιοδικείο Ναυπλίου, καταδίκασε τους τρείς από τους τέσσερεις αδελφούς σε θάνατο με αποκεφαλισμό. Στον Ηλία όμως έδειξαν επιείκεια, ορίζοντάς του την ποινή των πέντε ετών, ίσως λόγω τού περιστατικού όταν συναντήθηκε με τον Βασιλέα Όθωνα (βλ. 19/8/1835). Ως ημερομηνία εκτελέσεως τής ποινής ορίστηκε η 3η Δεκεμβρίου, αλλά αναβλήθηκε λόγω δολοφονίας τού δημίου (βλ. 1/12ου).

1839.—Η κυβέρνηση, γιά να πολεμήσει σκληρότερα την μάστιγα τής ληστοκρατίας, με Βασιλικό Διάταγμα αυστηροποιεί και γενικεύει τον υφιστάμενο Νόμο «περί εκτοπίσεως των αρχηγών των υπόπτων επί λησταποδοχή οικογενειών». Ουσιαστικά, το κράτος εφάρμοσε τον εξορισμό από την επικράτεια όλων των οικογενειών των αρχιληστών, οι οποίες κυριολεκτικά ζούσαν από τα ανοσιουργήματα των πατριαρχών τους, εκτοπίζοντάς τες προς τα μέρη τα οποία ζούσαν οι περισσότεροι εγκληματίες με τις συμμορίες τους, δηλαδή σε τουρκοκρατούμενες περιοχές. Το νομοσχέδιο γιά πρώτη φορά εφαρμόστηκε στις 17 Νοεμβρίου τού 1838 και αναπροσαρμόστηκε στις 16 Φεβρουαρίου. Η μέθοδος αυτή είχε εφευρεθεί και εφαρμοστεί από τον μοίραρχο Χωροφυλακής Τζήνο, όταν υπηρετούσε ως επιθεωρητής τής Οροθετικής γραμμής. Αποδείχτηκε πραγματικά σωτήρια και πολύς κόσμος ευεργετήθηκε κυρίως στην μαστιζόμενη περιφέρεια.

1878.—Δάνειο ανοιχτού λογαριασμού τής Εθνικής τράπεζας προς το κράτος 5.000.000 δρχ. με 1% επιτόκιο.

1896.—Θάνατος τού πολιτικού Παύλου Καλλιγά, ο οποίος χρημάτισε και διοικητή τής Ε.Τ.Ε.

1903.—Νέος πρόξενος στην πόλη των Σερρών και γιά μικρό χρονικό διάστημα ο Ίων Δραγούμης. Θα αποχωρήσει στις 21/1/1904.

1904.—Γίνονται τα εγκαίνια τής ηλεκτροκίνητης διπλής γραμμής, η οποία ενώνει Αθήνα – Πειραιά. Η κατασκευή τού δικτύου άρχισε το 1882, ενώ ολοκληρώθηκε το 1904.

1905.—(π. ημ.) Τα ανταρτικά σώματα Μακρή και Βλαχογιάννη, συγκρούονται και σχεδόν διαλύουν το κομιτατζήδικο τμήμα (τσέτα) τού βοεβόδα Ναούμ, ανάμεσα στα χωριά Γραδέσνιτσα και Δράγος τής περιοχής Μοναστηρίου-Φλώρινας.

1909.—Οργανώνεται στην Καρδίτσα το πρώτο αγροτικό συλλαλητήριο.

1913.—Αρκετούς μήνες μετά την υπογραφή τής Συνθήκης τού Λονδίνου, οι Μεγάλες Δυνάμεις ανακοινώνουν την θετικότητά τους απέναντί της, με ιδιαίτερη μνεία στα σημεία που αφορούσαν το Βορειοηπειρωτικό, το Νησιωτικό και το Αγιορείτικο ζήτημα.

1914.—Σώμα 150 αυτονομιακών μαχητών, εισέρχεται στο Βεράτιο τής Βορείου Ηπείρου. Αρκετοί είναι Ιερολοχίτες αλλά και εθελοντές φοιτητές από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχοντας ως σκοπό να περιορίσουν την επιθετικότητα των αλβανών κατά των γηγενών Ελλήνων.

1916.—Ολόκληρη η Κρήτη, η Χίος και η Μυτιλήνη προσχωρούν στο πραξικόπημα τού Βενιζέλου, την λεγόμενη «Εθνική Άμυνα».

1918.—Οι βούργαροι διαβιβάζουν πρόταση ανακωχής. Δύο μέρες μετά θα γίνει δεκτή μία σαρανταοκτάωρη παύση πυρός σε όλο το μέτωπο.

1919.—Στην Μικρά Ασία ο Ελληνικός Στρατός μάχεται με μάχες περιπόλων.

1920.—Στο μέτωπο στην Μικρά Ασία οι Έλληνες μάχονται εναντίον των τούρκων στην περιοχή Ουσάκ.

1921.—(16-17/9) Στον τομέα τής ΙΙ Μεραρχίας τού Α΄Σ.Σ. σημειώνεται ζωηρή δράση αποσπασμάτων τουρκικού ιππικού τα οποία επιδιώκουν την λήψη επαφής.

1922.—(π.ημ.)Τα μεσάνυχτα τής 16ης Σεπτεμβρίου, ο παραιτηθείς Βασιλέας με την Βασίλισσα, την οικογένειά του και τον Πρίγκιπα Νικόλαο, αναχώρησαν από τον Ωρωπό με προορισμό το Παλέρμο τής Σικελίας.

.—(π.ημ.) Γιά πρώτη φορά στα χρονικά, σχηματίζεται κυβέρνηση η οποία διαρκεί λιγότερο από 24 ώρες. Κυβέρνηση γιά μία ημέρα συγκρότησε ο Αναστάσιος Χαραλάμπης, ενώ σε λίγες ώρες σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση, με Πρωθυπουργό τον Σωτήριο Κροκιδά.

.—(π.ημ.) Ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τηλεγράφημά του προς τους πραξικοπηματίες, αποδέχεται το αίτημά τους να αντιπροσωπεύσει στο εξωτερικό την διαχείριση τού εθνικού ζητήματος. Γνωστοποίησε ότι θα αναχωρούσε τα μεσάνυχτα γιά το Λονδίνο, ζήτησε δε πληροφορίες γιά την στρατιωτική δύναμη που μπορούσε να παρατάξει η Ελλάδα στην Θράκη, το υλικό που διέθεται, το ηθικό τού Στρατού και τού δημοσίου φρονήματος. Από το 1919, τα αντίθετα συμφέροντα των υποτιθέμενων «Συμμάχων», οι ήδη ειλημμένες τους αποφάσεις, και γενικότερα ο νεφελώδης τους προσανατολισμός έναντι των ελληνικών συμφερόντων, έπρεπε να βάλει σε υποψίες το διπλωματικό ένστικτο τού Βενιζέλου, πριν πέσει στην παγίδα. Η χρησιμοποίηση τού Ελληνικού Στρατού (κυρίως από την Μεγάλη Βρετανία) γιά την εξυπηρέτηση δικών της συμφερόντων, επίσης δεν έβαλε σε υποψίες τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Τώρα, τού ανέθεσαν να διαχειριστεί γιά άλλη μιά φορά τα εθνικά συμφέροντα, με τελική κατάληξη την απώλεια τής Ανατολικής Θράκης.

.—Τελεσίγραφο πολέμου των Άγγλων προς τους τούρκους στο Τσανάκ Καλέ, γιά την παραβίαση τής ουδέτερης ζώνης από τους δεύτερους. Το τελεσίγραφο δόθηκε στον στρατηγό Χάριγκτον προς επίδοση, αλλά αυτός το αγνόησε (…με αποτέλεσμα την σφαγή χιλιάδων Ελλήνων).

1924.—Η ιταλική διοίκηση στην κατεχόμενη Ρόδο, αποφασίζει να επιτρέψει την επιστροφή τού απελαθέντος επισκόπου Απόστολου. Τον είχαν εξορίσει από τον Σεπτέμβριο τού 1921.

1927.—Την εποχή που οργανώνονταν οι πρώτες Δελφικές Εορτές, η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη παρουσιάζει γιά πρώτη φορά στο Παναθηναϊκό στάδιο την «Εκάβη» στην ομώνυμη τραγωδία τού Ευριπίδη. Επειδή ήταν μεταφρασμένη στην δημοτική, προκάλεσε την αντίδραση των έφεδρων αξιωματικών, οι οποίοι απείλησαν με ταραχές.

1931.—Επιστρέφει στην Ελλάδα από το ταξείδι του στην Ευρώπη ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.

1934.—Γεννιέται στο Οχάιο των ΗΠΑ ο Ελληνοαμερικανός ηθοποιός και χορευτής, Γιώργος Τσακίρης, γνωστός από την ταινία «Γουέστ Σάιντ ΣτόρυWest Side Story».

1936.—Ο νέος Δήμαρχος Αθηνών, Αμβρόσιος Πλυτάς,  αναλαμβάνει τα καθήκοντά του. Η θητεία του θα διαρκέσει έως τις 10 Μαΐου τού 1941, γιά να παραδώσει τελικά την σκυτάλη στον Κωνσταντίνο Μέρμιγκα.

1943.—Ομάδα ανδρών τής Εθνικής αντιστάσεως τού Ελληνικού Στρατού, δέχεται σφοδρότατες επιθέσεις από κομμουνιστές τού ΕΛΑΣ στο Καστρίτσι Πατρών. Τελικά, εκτός από την διάλυση τής ομάδας, οι κομμουνιστές πέτυχαν την σύλληψη πέντε αξιωματικών, από τους οποίους δολοφόνησαν 3 στα Μελίσσια τής Κορινθίας.

.—Ὁ τοποτηρητὴς τῆς Μητροπόλεως Κρήτης, Εὐγένιος Ψιλαδάκης, μὲ τὸν Ἐπίσκοπο Νεαπόλεως Διονύσιο Μαραγκουδάκη, μετὰ ἀπὸ ἐπίμονες παρακλήσεις, θέτοντας καὶ τὴν ζωὴ τους σὲ κίνδυνο, ἔπεισαν τὸν στρατηγὸ Μίλλερ νὰ σταματήσῃ τὶς ἐκτελέσεις καὶ τὶς πυρπολήσεις τῶν χωριῶν τῆς Ἐπαρχίας Βιάννου καὶ τῆς Δυτικῆς Ἱεράπετρας. Δόθηκε τότε ἡ διαταγὴ στοὺς Γερμανούς, ποὺ διασκορπισμένοι στὶς δύο Ἐπαρχίες σκότωναν, λεηλατοῦσαν καὶ πυρπολοῦσαν, νὰ σταματήσουν. Ἀλλὰ ἦταν πλέον πολὺ ἀργά. Ἡ καταστροφὴ ἦταν ὁλοκληρωτική.

.—Τὴν ἴδια ἡμέρα, μία ἀτελείωτη φάλαγγα ἀπὸ γυναικόπαιδα μπῆκε στὴν Ἱεράπετρα. Ὅταν ὁ Ἐπίσκοπος Φιλόθεος Μαζοκοπάκης, ἀντίκρυσε τὸ θέαμα τῆς φρίκης καὶ τῆς ἀθλιότητας, ξέσπασε σὲ λυγμούς. Οἱ λίγες σταφίδες ποὺ τοὺς μοίρασαν τὴν πρώτη μέρα, καὶ τὸ λιτὸ  συσσίτιο τὶς ἐπόμενες δεκαπέντε, δὲν μείωσε τὴν τραγικὰ άνυπόφορη μοίρα τῶν κατατρεγμένων. Ἡ ζητιανιὰ ἦταν τὸ μόνο μέσο ποὺ τοὺς ἀπέμεινε γιὰ νὰ συντηρηθοῦν στὴν ζωή.

.—Ο Δήμος Γιαννιτσών, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Θωμά Μαγκριώτη και την βοήθεια των τοπικών ποδοσφαιρικών ομάδων, οργάνωσε διαδήλωση στην πόλη και επέδωσε στον Γερμανό Φρούραρχο κείμενο διαμαρτυρίας γιά την πρόθεση των Γερμανών να παραχωρήσουν την Κεντρική Μακεδονία στους βούργαρους. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, στις 13 Νοεμβρίου 1943 οι Γερμανοί συνέλαβαν γύρω στους πενήντα πολίτες, τούς οποίους μετέφεραν στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στην Θεσσαλονίκη. Στις αρχές τού 1944, εκτέλεσαν τούς δεκατρείς (13), ενώ οι υπόλοιποι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από πολλά βασανιστήρια.

.—Ο Γερμανός διοικητής τού 99ου Συντάγματος Ορεινών Καταδρομών, Ρέμολντ, σε έκθεσή του καταγράφει την σημαντική βοήθεια που προσφέρουν οι αλβανοί στον αγώνα του εναντίον των αντιστασιακών, αλλά και τα αισθήματά τους έναντι των Ελλήνων. Μεταξύ άλλων έγραψε: «[…] Υφίσταται από μακρού ένα απέραντο μίσος των αλβανών εναντίον των Ελλήνων το οποίο μετά το 1940 γνώρισε νέα κλιμάκωση. […] Σε όλες τις περιπτώσεις που έχουν εμφανιστεί αντάρτες στην Τσαμουριά, με εξαίρεση ομάδες πέρα των αλβανικών συνόρων, πρόκειται γιά Έλληνες. Το σύνολο των ανταρτών σε Αγία Κυριακή και Σούλι είναι Έλληνες. […] Οι μόνοι που μάς υποστηρίζουν στον αγώνα μας εναντίον των ανταρτών είναι οι αλβανοί (!..) […] Κρησφύγετα ανταρτών εντοπίστηκαν με την βοήθεια αλβανών και εκκαθαρίστηκαν. […] Το Σύνταγμά μου και οι αλβανοί είχανε διαρκώς απώλειες κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων. […]» Έκθεση υπ’  αριθμόν 432/16.9.1943.

.—Κομμουνιστές αντάρτες επιτίθενται σε Γερμανική περίπολο στα περίχωρα τής Καλαμπάκας. Στην διάρκεια τής μάχης δεν συνέβη κάτι το ιδιαίτερο. Την επόμενη όμως ημέρα, οι Γερμανοί επέστρεψαν στην περιοχή και έπεσαν σε νάρκες τις οποίες είχαν τοποθετήσει οι αντάρτες. Μετά από αυτό, η Γερμανική φάλαγγα εισέβαλε στην πόλη και ακολούθησε σφαγή (…)

.—Παράδοση τού Ιταλικού Στόλου στην Αλεξάνδρεια. Τον συνοδεύουν Βρετανικά πολεμικά και τα Ελληνικά αντιτορπιλικά «Βασίλισσα Όλγα» και «Αδρίας». Ο Έλληνας Αρχηγός Στόλου Υποναύαρχος Κ. Αλεξανδρής, επιβαίνοντας στο Ναρκαλιευτικό «Καρτερία», δέχτηκε τον χαιρετισμό των παραδιδόμενων πλοίων.

1944.—Ο βούργαρος διοικητής Σερρών Πωπώφ, δύο μέρες μετά από την είσοδο τού ΕΛΑΣ στην πόλη, με διαταγή του που τοιχοκολλήθηκε όριζε: «[…] Να παραμείνουν οι (βούλγαροι) δημόσιοι υπάλληλοι στις θέσεις τους, να σφραγιστούν από βούλγαρους αντάρτες (!..) τα χρηματοκιβώτια των κρατικών, δημοτικών, κοινοτικών καταστημάτων, που στην συνέχεια θα τα φυλάνε βούλγαροι παρτιζάνοι και έλληνες αντάρτες (ενν. τού ΕΑΜ…) Να ανοίξουν όλα τα εμπορικά, επαγγελματικά και βιομηχανικά καταστήματα, όλα τα είδη να πουλιούνται σε τιμές ελεύθερες και κανονικές, ενώ οι παραβάτες των παραπάνω διαταγών θα συλλαμβάνονται και θα παραπέμπονται στο Λαϊκό δικαστήριο» (στοιχεία Σάκη Αραμπατζή – βλ. και 14/9ου).

.—Οι κομμουνιστές με αρχηγό τον Άρη Βελουχιώτη, αφού πρώτα επιβλήθηκαν στην μάχη τού Μελιγαλά, αρχίζουν τις σφαγές στην πόλη. Υπολογίζεται ότι με διαταγή τού Βελουχιώτη και επί 3 μέρες, περίπου 2.100 άτομα βρήκαν φρικτό θάνατο.

.—Ο Ιερέας Ιωάννης Πασχαλίδης πεθαίνει από βασανιστήρια. Ο Εφημέριος Ταξιαρχών και Τιμοθέου, ενώ μετέβαινε στο χωριό Λατικός (Δράμας), απήχθη από βούργαρους οι οποίοι τον ξυλοκόπησαν μέχρι αφασίας. Φυλακίστηκε και έχασε την ζωή του από τους βασανισμούς.

.—Οι Γερμανοί ανατινάζουν και καταστρέφουν το αρχαίο λατομείο τής Γόρτυνας.

1946.—Στο δημοψήφισμα που διενεργήθηκε, ο Ελληνικός λαός αποφάσισε την επάνοδο τού βασιλέα Γεώργιου Β΄ στην Ελλάδα.

1947.—Ο Εθνικός Στρατός ρίχνει αεροπορικώς προκηρύξεις σε ορεινά σημεία των ανταρτών, με τα οποία τους καλεί να δεχτούν την αμνηστία που προσφέρει το κράτος.

1948.—Συνεχίζει ο αγώνας τού Εθνικού Στρατού κατά κομμουνιστών στα όρη Μουργκάνα, με τους δεύτερους να υποχωρούν.

1956.—Ημερομηνία θανάτου τού Μακεδονομάχου Παναγιώτη Δ. Κεχαγιά από τις Σέρρες.

1959.—Ο Μακάριος Γ’ καταγγέλλει τον Γρίβα ότι συνωμοτεί εναντίον τής γαλήνης τής Κύπρου [!..].

.—Ο ανθυποσμημαναγός Απόστολος Ζαμάνης, έχασε την ζωή του κατόπιν συγκρούσεως τού αεροσκάφους του, τύπου F-84G, με ένα ιδίου τύπου, κατά την διάρκεια απογειώσεως από την Ελευσίνα. Το περιστατικό συνέβη λίγες ημέρες πριν αποσυρθεί ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους.  http://www.pasoipa.org.gr/

1964.—Η ποδοσφαιρική ομάδα τού «Άρη» δίνει τον πρώτο της επίσημο διεθνή αγώνα γιά το Κύπελλο Εκθέσεων (μετέπειτα UEFA) εναντίον τής Ρώμα (0-0). Στον επόμενο αγώνα στην Ιταλία, θα χάσει με 3-0 και θα αποκλειστεί.

1965.—Αρκετοί από τους βουλευτές τής κυβερνήσεως τού Γ. Παπανδρέου, μετά από τα γεγονότα τού καλοκαιριού, αποσκιρτούν από την Ένωση Κέντρου προσχωρώντας στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (Ε.Ρ.Ε.). Τόσο η εμπλοκή τού γυιού του, Ανδρέα, με την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, όσο και οι επιλογές του γιά τον Στρατό, οδήγησαν τους αποχωρήσαντες βουλευτές, να θεωρήσουν τα γεγονότα ως δεδομένη προσπάθεια κομματοποιήσεως των Ενόπλων Δυνάμεων.

1969.—Αρχίζει στην Αθήνα το 9ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αθλητισμού (Ε.Π.Α.) στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Οι αγώνες μεταδίδονται από την Ε.Ρ.Τ. σε περιγραφή τού Γιάννη Διακογιάννη και αποτελούν την πρώτη μετάδοση αγώνων στίβου από ελληνικό τηλεοπτικό συνεργείο. Στους αγώνες αυτούς αρχίζει η καριέρα τού Σοβιετικού “σπρίντερ” Βαλερί Μπορζόφ (10,4″ στα 100 μ). Μεγάλες επιδόσεις πέτυχαν οι Τζάνις Λούσις (91,52 μ. στο ακόντιο), Βίκτορ Σανέγιεφ (16,94 μ.στο τριπλούν) και Ιγκόρ Τερ-Οβανεστζάν (8,17 μ. στο μήκος).

1977.—Απεβίωσε η μοναδική Ελληνίδα σοπράνο, Μαρία Κάλλας σε ηλικία 53 ετών. Η εξαιρετική τεχνική, η μεγάλη έκταση τής φωνής και η υποδειγματική ερμηνεία των ρόλων που τής δόθηκαν, οδήγησαν στο να την αποκαλούν “La Divina” (Η Θεϊκή). Η φωνή τής Μαρίας Κάλλας μπορούσε να χωριστεί σε τρία διαφορετικά και ευδιάκριτα “ρετζίστρα” (=περιοχές). Την στηθική περιοχή, την οποία χρησιμοποιούσε γιά δραματικότητα στην έκφραση, την μεσαία  περιοχή, την οποία χαρακτηρίζουν ως “μπουκωμένη”, και την κεφαλική περιοχή, που την χαρακτηρίζουν ως λαμπερή, αλλά τραχιά και διαπεραστική και με εμφανές “μπαλάρισμα” στις ψηλές νότες, γεγονός το οποίο παραδεχόταν και η ίδια. Αν και δεν είχε ομαλά περάσματα ανάμεσα στις τρείς αυτές περιοχές, ο μοναδικός τρόπος που τα χρησιμοποιούσε γιά χάρη τής ερμηνείας, ήταν αξιοθαύμαστος. Ο συνδυασμός όγκου, βάρους, εκτάσεως και ευλυγισίας στην φωνή της, ήταν μοναδικός.

1978.—Το έγκλημα με τις αμβλώσεις νομιμοποιείται υπό προϋποθέσεις, στην Ελλάδα.

.—Απεβίωσε στο Σιάτλ των Η.Π.Α. ο χαρισματικός ηθοποιός τού θεάτρου και τού κινηματογράφου, αλλά και εξαίρετος άνθρωπος, Λαυρέντης Διανέλλος, μετά από έναν χρόνο ασθένειας. Η κηδεία του έγινε στην Ραφήνα στις 30 Σεπτεμβρίου. Συνήθως στους ρόλους του ερμήνευε τον καλόκαρδο άνθρωπο τής γειτονιάς και τον πατέρα, αποδίδοντας τα βάσανα αλλά και την αισιοδοξία εκείνης τής εποχής. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1948, στην ταινία τής Φίνος Φίλμ «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», πλάι στον επίσης χαρισματικό ηθοποιό Βασίλη Λογοθετίδη και από τότε κατέχει τον τίτλο των περισσότερων συμμετοχών σε ταινίες την περίοδο τής χρυσής εποχής τού Ελληνικού κινηματογράφου. Επίσης έχει ερμηνεύσει τούς περισσότερους παπάδες και καλόγερους, από οποιονδήποτε άλλο Έλληνα ηθοποιό. Ανήκει στην γενιά των ηθοποιών, που μπορεί να μην έπαιζαν πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά η παρουσία τους, είτε στο πανί τής μεγάλης οθόνης, είτε στο σανίδι τής θεατρικής σκηνής, έμενε αξέχαστη. Συγκλονιστική είναι η ερμηνεία του στην ταινία «Με την λάμψη στα μάτια», όπου ως πατέρας τριών γυιών οι οποίοι πρόκειται να εκτελεστούν από τούς Γερμανούς την περίοδο τής κατοχής, καλείται να επιλέξει έναν από τους τρείς γιά να ζήσει. Σ’ αυτήν σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος μιάς ούτως ή άλλως ιδιαίτερα απαιτητικής ερμηνευτικά καλλιτεχνικής απόπειρας. Αναμφισβήτητα η ταινία στέκεται τόσο ψηλά, ώστε τιμά μία ολόκληρη εποχή, από τις δυσκολότερες στην ιστορία τού Ελληνισμού. Σύζυγός του επί σαράντα τρία χρόνια, ήταν η επίσης ηθοποιός και ερμηνεύτρια δημοτικών τραγουδιών, Φρόσω Κοκόλα, η οποία σε ηλικία 10 ετών ήταν ανάμεσα σε όσους γλύτωσαν από την τουρκική θηριωδία στην πόλη τής Σμύρνης. Το παράπονό της ήταν ότι δεν πέρασαν τα «στερνά τους χρόνια μαζί».

1987.—Ημερομηνία θανάτου τού νομικού, υπουργού και προέδρου τής Βουλής, Δημήτρη Παπασπύρου.

1994.—Η αλβανία κλείνει τα σύνορά της με την Ελλάδα, προβάλλοντας ως δικαιολογία λόγους ασφαλείας γιά την επίσκεψη τού Προέδρου Μπερίσα σε μειονοτικές περιοχές.

1995.—Την συμφωνία γιά τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά που προβλέπει την παραμονή τού 51% στο Δημόσιο και την μεταβίβαση τού 49% από την ΕΤΒΑ στους εργαζόμενους, επικυρώνει η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ).

1997.—Με εκδηλώσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη τιμάται η μνήμη τής Μαρίας Κάλλας, με αφορμή την συμπλήρωση 20 χρόνων από τον θάνατό της.

2003.—Κυκλοφόρησε ἡ Ἐτήσια Ἔκθεση τοῦ Ο.Η.Ε. γιὰ τὸ ἔργο του κατὰ τὸν χρόνο ποὺ πέρασε. Στὴν παράγραφο 23 τῆς Ἐκθέσεως, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στὸ Κυπριακό, ὁ Γενικὸς Γραμματέας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ἀφοῦ ἐξέφρασε τὴν λύπη του, ποὺ παρὰ τὶς ἐντατικές του προσπάθειες, τὸ Κυπριακὸ παρέμενε ἄλυτο, τόνισε γιὰ μία ἀκόμα φορὰ ὅτι ἡ «ἄρση στοὺς περιορισμοὺς διακίνησης» εἶναι εὐπρόσδεκτη ἀλλά δὲν ἀποτελεῖ ὑποκατάστατο μιᾶς συνολικῆς διευθέτησης τῶν βασικῶν θεμάτων.

2007.—Οι εκλογές στην χώρα, αναδεικνύουν την Ν.Δ. ως πρώτο κόμμα.

2012.—Σε ολοσέλιδη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο Γερμανός καθηγητής τής Ελληνικής και Κυπριακής Ιστορίας Χάιντς Ρίχτερ, υποστήριξε μεταξύ άλλων, ότι η Ελλάδα, εάν νικούσε ο ΕΛΑΣ μετά τα Δεκεμβριανά δεν θα είχε γίνει κομμουνιστική (!..) και ότι ο Στάλιν δεν στήριξε τον (Δ.Σ.Ε.) «Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας», επιμένοντας μάλιστα ότι δεν έστειλε ούτε μία σφαίρα (!..) Χαρακτηρίζοντας δε τον ανθέλληνα Τίτο, ρομαντικό (!..), είπε ότι ήταν ο μόνος που βοήθησε, ώσπου κι’ αυτός κατάλαβε ότι δεν είχε κανένα νόημα. Προφανώς τα συμπεράσματα τού Ρίχτερ καμμία σχέση έχουν με την ιστορική πραγματικότητα, η οποία προκύπτει και από τα επίσημα κρατικά αρχεία των κομμουνιστικών κρατών εκείνης τής περιόδου. Τα οποία βεβαίως διαψεύδουν τα δήθεν ‘’επιστημονικά’’ θεωρήματα τού Ρίχτερ. Σημειωτέον ότι ο συγκεκριμένος ‘’ειδήμων’’, τιμήθηκε από την ελλαδική δημοκρατία με τον Χρυσό Σταυρό τού Τάγματος τού Φοίνικα…

2015.—Πλήρης ημερών έφυγε από την ζωή η Μαρία Χορς. Η χορογράφος των Τελετών Αφής τής Ολυμπιακής Φλόγας, η εμβληματική δασκάλα πολλών Ελλήνων χορευτών και χορογράφων, η συνεργάτιδα τού Μινωτή, τού Τσαρούχη και τής Κάλλας, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 94 ετών, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση στον χώρο τού χορού αλλά και τού θεάτρου.

2018.—«[…] Αὐτὸ ποὺ εἶπα ξεκάθαρα εἶναι ὅτι ἔχουμε μία Διεθνὴ Συμφωνία ποὺ δὲν μοῦ ἄρεσε, εἶναι μία ἐπικυρωμένη Διεθνὴς Συμφωνία καὶ θὰ τὴν σεβαστῶΚυριάκος Μητσοτάκης 16/9/2018 83η Δ.Ε.Θ. γιά την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών.

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
Βασική πηγή: www.e-istoria.com

Αφήστε μια απάντηση