ΜΝΗΜΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ-Ο ΠΛΩΤΟΣ ΘΕΡΙΝΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΟΥΡΣΑΛ ΚΑΙ Ο «ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΣ»!

.

Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΥΠΑΙΘΡΙΟΣ ΠΛΩΤΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΟΥΡΣΑΛ,

……….Στὶς 27 Αὐγούστου τοῦ 1925, δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδας «Μακεδονία», ἔγραψε ὅτι ὁ πλωτὸς κινηματογράφος τῆς Θεσσαλονίκης «ΚΟΥΡΣΑΛ» ὡς ἁπλή μαοῦνα πλέον, θὰ μεταφερόταν στὴν Παλαιστίνη γιὰ νὰ χρησιμεύσῃ σὰν πλωτὴ σχολὴ Δοκίμων.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΩΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΟΥΡΣΑΛ……….Τέλη Ἰουνίου 1925, ἐμφανίσθηκαν στὶς ἐφημερίδες τῆς Θεσσαλονίκης οἱ πρῶτες διαφημίσεις γιὰ τὴν λειτουργία αὐτοῦ τοῦ μοναδικοῦ κινηματογράφου. Τὸ ὅνομά του «ΚΟΥΡΣΑΛ»· ἦταν πλωτός, ὑπαίθριος καὶ ἐκτός ἀπό κινηματογραφικὲς προβολές, πρόσφερε καὶ ἐκλεκτό φαγητὸ μὲ φρέσκα ψάρια, κρύα πιάτα καὶ δροσερὴ μπύρα. Ἀπό τὰ σχόλια ποὺ ἐμφανίστηκαν στὶς ἐφημερίδες, τὸ μπάρ τοῦ κινηματογράφου ποὺ βρισκόταν στὸ ἀμπάρι, πρέπει νὰ ἦταν ἡ πιὸ μεγάλη «ἀτραξιόν» προσφέροντας στοὺς θαμῶνες του «κουνήματα» συμπληρωματικὰ στὰ κουνήματα τῆς θάλασσας. Περισσότερες λεπτομέρειες δὲν ὑπάρχουν.

……….Ἄρθρο τοῦ ἀνταποκριτή τοῦ περιοδικοῦ «Κινηματογραφικός Ἀστῆρ» ποὺ ἐκδιδόταν στὴν Ἀθήνα,ἔδωσε μιὰ πληρέστερη εἰκόνα τοῦ πλωτοῦ κινηματογράφου: «Κουρσᾶλ. Κάθε βράδυ συγκεντρώνει ἀρκετόν πλῆθος κόσμου, ποὺ ζητεῖ νὰ βρῇ λίγη δροσιᾶ στὸν πρωτότυπον αὐτόν πλωτὸν κινηματογράφο. Καὶ εἶναι ἀλήθεια ἀπόλαυσις νὰ περνᾶ κανεὶς τὴν ὥρα του στὸ πρωτότυπο αὐτό κέντρον, πρὸ παντὸς ὅτι λικνίζεται ἀπό ἐλαφρά κύματα».

……….Ὁ Κ.Τομανᾶς, στὸ βιβλίο του «Οἱ κινηματογράφοι τῆς Παλιᾶς Θεσσαλονίκης», στηριγμένος σὲ προφορικὲς μαρτυρίες ποὺ μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου ἁλλοίωσαν τὸ ὅνομα τοῦ κινηματογράφου καὶ ἀπό «Κουρσᾶλ» τὸ ἔκαναν «Τζερουσαλέμε», γιὰ νὰ ἡχῇ πιὸ ἐβραϊκό καὶ τὸ ἀναβάθμισαν ἀπό μαοῦνα σὲ ἱστιοφόρο, ἔδωσε αὐτή τὴν περιγραφή. «[]Μία φαρδιᾶ σανίδα μὲ κάγκελα ἑκατέρωθεν, ὁδηγοῦσε ἀπό τὸ μουράγιο στὸ κατάστρωμα ὅπου εἶχαν τοποθετηθεῖ τὰ καθίσματα καὶ ἡ ὀθόνη, ἕνα μεγάλο λευκὸ καραβόπανο ποὺ κυμάτιζε σὰν σημαία στὸ βραδινὸ ἀεράκι, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ εἰκόνες νὰ μὴν εἶναι καὶ τόσο καθαρές.

……….Οἱ ταινίες ἦταν δευτέρας προβολῆς, αὐτό ὅμως δὲν ἐνδιέφερε καὶ τόσο τὸν κόσμο ποὺ πήγαινε ἐκεῖ γιὰ νὰ ἀπολαύσῃ τὸν δροσερὸ μπάτη πίνοντας τὴν γκαζόζα, τὸ σινάλκο ἤ τὴ γρανίτα του.

……….Μόνιμη πελατεία του σινὲ «GERUSALEME» ἦταν οἱ ἐβραϊκές οἰκογένειες, ποὺ ἔμεναν στὸν δεύτερο μῶλο, τὴν σημερινή ὁδό Προξένου Κορομηλᾶ, καὶ στὴν ὁδό Μητροπόλεως. Τὰ καλοκαιρινὰ βράδια ἔφευγαν ἀπό τὰ σπίτια τους, σωστὰ καμίνια, καὶ πήγαιναν στὴν θάλασσα γιὰ νὰ δροσιστοῦν».

……….Μεσολάβησαν διάφορα δημοσιεύματα καταγγελίας γιὰ τὴν «παρδαλὴ μαοῦνα» στὴν ἐφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», καὶ ἔτσι, μὲ τὸ τέλος τοῦ καλοκαιριοῦ τοῦ 1925, ἦλθε καὶ τὸ τέλος τοῦ «ΚΟΥΡΣΑΛ».

……….Ὁ ἀνταποκριτής τοῦ «Κινηματογραφικοῦ Ἀστέρα» τηλεγράφησε: «Τὸ ”ΚΟΥΡΣΑΛ” ὁ περίφημος πλωτὸς Κινηματογράφος, ἔλαβε πάλιν τὴν μορφὴν παληομαούνας καὶ κατέλαβε τὴν προτέραν του θέσιν μεταξὺ τῶν ρημαγμένων καραβιῶν».

……….Παρέμεινε ὅμως στὴν μνήμη τῶν ἀνθρώπων γιὰ ἀρκετό καιρὸ. Ἔτσι ὅταν ἔφτασε ἀπό τὴν Βιέννη, ἕνα χρόνο ἀργότερα, ἡ πληροφορία ὅτι ἕνα ποταμόπλοιο μετασκευάστηκε σὲ καφενεῖο-ἐστιατόρειο, ἡ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» σχολίασε: «Δηλαδὴ θὰ εἶναι κάτι ἀνάλογον πρὸς τὴν περίφημον μαοῦναν «Κουρσᾶλ» τὴν ὁποίαν ἐτορπίλισεν ὁ καλὸς μας φίλος κ. Κῶστας Καραβίδας»…

Πηγή: ” Οἱ παλιοὶ  κινηματογράφοι τῆς Θεσσαλονίκης”  τοῦ Νίκου Θεοδοσίου, κδόσεις, “Νέο Πλάνο”, 2013.
Ἐπιλογὴ ἀποσπάσματος, ἐπεξεργασία, μεταφορά καὶ πολυτονισμὸς κειμένου: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»

,

Αφήστε μια απάντηση