Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

,

Brig-schooner of 1829

Ἡ ἀνθελληνικὴ πολιτικὴ τῆς Αὐστρίας τὴν περίοδο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως

.

2011, Κολοβὸς Γεώργιος, Ἐρευνητὴς – Συγγραφέας

.

Εἰσαγωγή:

……….Στὴν ἀρχὴ τοῦ Ἀγῶνα, τὰ εὐρωπαϊκὰ κράτη πιστὰ στὶς ἀρχὲς τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας, δὲν ἀναγνώριζαν στοὺς Ἕλληνες τὸ δικαίωμα τῶν ἐμπολέμων καὶ συνεπῶς δὲν ἀναγνώριζαν καὶ τὴν νομιμότητα τῶν ὅποιων καταδρομῶν αὐτοὶ ἐπιχειροῦσαν. Τὸ 1823, ἡ ἀναγνώριση ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Μ. Βρετανίας, Κάνιγκ, τῶν Ἑλλήνων ὡς ἐμπολέμων, ὑπῆρξε θετικὸ βῆμα γιὰ τὴν Ἐπανάσταση.  Ὡστόσο ἡ Αὐστρία σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἐπαναστάσεως δὲν ἀναγνώριζε τὰ δίκαια τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους καὶ συμπεριφερόταν πρὸς αὐτό, μὲ τὸν χειρότερο δυνατὸ τρόπο.

……….(…) Γενικὰ μπορεῖ νὰ εἰπωθῇ ὅτι ἡ πολιτικὴ τῆς Αὐστρίας, ὀφειλόταν στὴν ἀντίθεσή της πρὸς τὶς ἐπαναστάσεις καὶ στὰ ἰδιαίτερα συμφέροντά της, εἰδικότερα στὶς βλέψεις της γιὰ ἐδαφικὴ ἐπέκταση στὴν Βαλκανική, ποὺ θὰ ἐμποδιζόταν ἀπὸ τὴν δημιουργία σ’ αὐτὴν χριστιανικῶν κρατῶν. Ἔτσι σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς Ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, ἡ Αὐστρία προσπάθησε νὰ τὴν πολεμήσῃ τόσο στὰ πεδία τῆς διπλωματίας, προσπαθῶντας νὰ συμπαρασύρῃ στὶς ἀπόψεις της καὶ τὶς ὑπόλοιπες εὐρωπαϊκὲς δυνάμεις, ὅσο καὶ στὸ πεδίο τῶν μαχῶν, προκαλῶντας προβλήματα μὲ τὸν Στόλο της στὸν Ἑλληνικὸ Στόλο καὶ βοηθῶντας τὶς τουρκικὲς ἀρχικὰ καὶ τὶς αἰγυπτιακὲς ἀργότερα δυνάμεις. Στὴν πραγματικότητα ἡ συμπεριφορὰ τοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ τῆς Αὐστρίας ἦταν τουλάχιστον ἄσχημη καὶ οἱ ἀπαιτήσεις του ἀναιδεῖς. Ὁ Αὐστριακὸς Στόλος, δὲν ἔχανε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπιτίθεται ἐναντίον Ἑλλήνων καὶ Ἑλληνικῶν πλοίων καὶ μὲ τὴν δύναμη τῶν ὅπλων νὰ προσπαθῇ νὰ ἐπιβάλλῃ τὶς ἀπόψεις του. Καὶ αὐτὰ μὲ τὴν πρόφαση ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀσκούσανε πειρατεία.

……….(…) Τὸ 1825 ἡ Μύκονος ὑπέστη τὴν ἐπιδρομὴ τοῦ Αὐστριακοῦ ναυάρχου Παλοῦκα (ή Παυλοῦκα) μὲ τὴν ψευδὴ δικαιολογία ὅτι δῆθεν οἱ Μυκονιᾶτες ἐνεργοῦσαν πειρατεία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα αὐτὸς μὲ ἐντολὴ τῆς κυβερνήσεώς του προσπαθοῦσε νὰ τιμωρήσῃ τοὺς Ἕλληνες ναυτικοὺς γιὰ τὴν συμμετοχὴ τους στὸν Ἀγῶνα τῆς Ἀνεξαρτησίας.

……..Στὶς 12 Ἰουλίου 1826«ὁ Αὐστριακὸς Ναύαρχος Παυλούκας κανονιοβολήσας τὸ πολεμικὸν πλοῖον τοῦ Φωκᾶ  ἐπέφερε βλάβας αὐτῷ».


……….(Οἱ ἀσκούμενες πολεμικὲς πράξεις τῶν κουρσάρων ὀνομάζονταν πολεμικὴ πειρατεία ἤ κούρσεμα καὶ εἶχαν τὴν ἔγκριση καὶ τὴν ὑποστήριξη τῆς κυβερνήσεως τοῦ κράτους ἀπὸ τὸ ὁποῖο προέρχονταν οἱ κουρσάροι ἤ μιᾶς ἄλλης. Αὐτὲς οἱ πράξεις, ἀπέβλεπαν στὴν παρενόχληση τῶν θαλασσίων μεταφορῶν τῶν ἐμπολέμων (ἐπίθεση σὲ ἐχθρικὲς βάσεις καὶ πλοῖα καὶ ἀρπαγὴ φορτίων) καὶ στὴν ἐνόχληση τῶν μεταφορῶν τῶν οὐδετέρων, ἀσκῶντας νηοψία.

……….Ἀντιθέτως ἡ πειρατεία γινόταν χωρὶς κυβερνητικὴ ἔγκριση καὶ μόνο γιὰ ληστεία. Στὴν πράξη ὅμως, τὰ πράγματα δὲν ἦταν τόσο ξεκάθαρα καὶ πολλοὶ πειρατὲς ἀναγνωρίζονταν ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις τους παίρνοντας δίπλωμα κουρσάρου ὑπὸ τὸν ὅρο νὰ ἐπιχειροῦν ἐπιθέσεις σὲ ἐχθρικὰ πλοῖα. Σὲ περίπτωση ἀνάγκης, εἶχαν τὴν ἔγκριση εἰσόδου σὲ οὐδέτερα λιμάνια γιὰ ἀνεφοδιασμὸ ἤ ἐπισκευές).

***
  • Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στο: www.e-istoria.com
  • Οἱ  θαλλασογραφίες εἶναι δημιουργία τοῦ ζωγράφου  Ange-Joseph-Antoine Roux

Αφήστε μια απάντηση