.

.

Τού Αθανάσιου Τσακνάκη

.

Το ετερόθρησκο των Εθνικών Κρατών

.

……….Το Γένος είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Είναι ένα σύνολο γηγενών ανθρώπων, με κοινά βιολογικά χαρακτηριστικά, που αρχικά, εκ φύσεως, βρίσκεται περιορισμένο σε συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, την Πατρίδα, όπου δημιουργεί, με το πέρασμα των αιώνων, μία φυσική συγγένεια μεταξύ των μελών του, κατασκευάζει μία κοινή γλώσσα επικοινωνίας, αποκτά κοινές συνήθειες, καλλιεργεί κοινό πολιτισμό και βιώνει μία κοινή ιστορική πορεία. Τα Γένη εμφανίζονται επάνω στην Γη έπειτα από μεγάλες γεωλογικές και οικολογικές ανακατατάξεις, των οποίων η ανάμνηση σώζεται στην Μυθολογία, συνήθως υπό το όνομα «κατακλυσμός». Υπάρχουν Γένη που, λόγω τού υψηλού πολιτισμικού επιπέδου τους και τής ισχυρής εθνικής συνοχής τους, κατορθώνουν να επιβιώνουν, ακέραια ή διασπασμένα, μετά από τους κατακλυσμούς, ενώ υπάρχουν και άλλα που διαλύονται εντελώς και εξαφανίζονται.

……….«Έθνος» ονομάζεται εκείνο τού τμήμα τού Γένους, ή και ολόκληρο το Γένος, που συνειδητοποιεί τις ανωτέρω αναφερόμενες ιδιαιτερότητές του και τις κατανοεί ως βασικά και άξια διατήρησης στοιχεία τής διαφορετικότητάς του έναντι άλλων ανθρώπινων συνόλων, δηλαδή άλλων Γενών ή Εθνών. Από αυτή την συνειδητοποίηση των ιδιαιτεροτήτων του και από την έμφυτη ανάγκη διατήρησης τής διαφορετικότητάς του, το Έθνος δημιουργεί το Κράτος, δηλαδή την οργανωμένη εθνική κοινωνία, εντός τής οποίας φιλοδοξεί να διασφαλίσει την εθνική ταυτότητα, ενότητα και αλληλεγγύη, αλλά και την πολιτική επιβίωσή του. Δεν είναι, ωστόσο, όλα τα Κράτη εθνικά. Υπάρχουν και Κράτη διεθνικά, τα οποία προκύπτουν είτε από την κοινή συμφωνία δύο ή περισσοτέρων Εθνών να οργανώσουν μία δική τους διεθνική κοινωνία, είτε από εξωτερικό ή εσωτερικό καταναγκασμό.

……….Σε μερικές περιπτώσεις, ένα τμήμα τού Γένους, είτε επειδή δεν επιθυμεί είτε επειδή δεν δύναται, αρνείται να συνειδητοποιήσει την εθνική ταυτότητά του ή την συνειδητοποιεί μόνον εν μέρει ή την αποκρύπτει, οπότε αρνείται να συμμετάσχει στην δημιουργία τού Έθνους, άρα και τού κοινού εθνικού Κράτους, και είτε δημιουργεί ένα ξεχωριστό Έθνος, άρα και ξεχωριστό Κράτος, είτε προσκολλάται σε κάποιο ξένο Έθνος, άρα και ξένο Κράτος. Συμβαίνει, επίσης, ένα τμήμα τού Έθνους, γιά ποικίλους λόγους, να αποκοπεί από τον κοινό κρατικό κορμό και είτε να δημιουργήσει ξεχωριστό Κράτος είτε να προσκολληθεί σε κάποιο ξένο Κράτος.

……….Το Κράτος, ως γεωγραφικός και πολιτικός χώρος, είναι ευπαθές και ευμετάβλητο, ενώ δεν ταυτίζεται κατ’ ανάγκη με την Πατρίδα, επειδή είναι δυνατόν, γιά λόγους πολιτικούς, βιολογικούς, στρατιωτικούς, οικονομικούς ή άλλους, ένα Κράτος να συρρικνωθεί, αφήνοντας εκτός των ορίων του ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα των πατρώων εδαφών, αλλά είναι επίσης δυνατόν ένα Κράτος να επεκταθεί εις βάρος των πατρώων εδαφών κάποιου άλλου Κράτους. Ενίοτε συμβαίνει ένα Κράτος να διαλύεται εντελώς, να δημιουργείται εκ νέου, να διαμελίζεται ή να συνενώνεται εκ νέου.

……….Αντίθετα, η Πατρίδα, ως δημιούργημα τού Γένους και σύλληψη τού Έθνους, εκτείνεται γεωγραφικά εντός λιγότερο ή περισσότερο σαφών και δεδομένων ορίων, αφού η Ιστορία, η Αρχαιολογία, η Εθνολογία και η Γεωγραφία δύνανται, όταν, βέβαια, υπάρχουν τα ανάλογα στοιχεία, να αποδείξουν ποιό Γένος πρωτοεμφανίστηκε σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο τής Γης, καθώς και γιά πόσο χρονικό διάστημα παρέμεινε εκεί και δημιούργησε, ως Έθνος, πολιτισμό σε εκείνο το σημείο τού πλανήτη. Η Πατρίδα, λοιπόν, σε αντίθεση με το Κράτος, αποτελεί ένα σαφώς προσδιοριζόμενο μέγεθος, όπως και το Γένος, σε αντίθεση με το Έθνος. Παρά ταύτα, γιά να προσδιοριστεί η Πατρίδα και το Γένος απαιτείται συνήθως η ύπαρξη Κράτους, δηλαδή κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης, και οπωσδήποτε η ύπαρξη Έθνους, δηλαδή εθνικής συνείδησης και ταυτότητας.

……….Μέσα σε ένα Έθνος εκ φύσεως δημιουργείται και καλλιεργείται ο εθνικός Πολιτισμός. Βασικό στοιχείο κάθε ανθρώπινου Πολιτισμού, ακόμη και των κατ’ όνομα «άθεων», είναι και η Θρησκεία. Ένα εθνικό Κράτος, λοιπόν, διαφυλάσσει, προστατεύει και αναπτύσσει τον εθνικό Πολιτισμό, άρα και την εθνική Θρησκεία. Όταν, όμως, ένα Έθνος απολέσει την ανεξαρτησία του και την κρατική υπόστασή του γιά κάποιο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε είναι δυνατόν ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα τού Λαού του να βρεθεί υπό την κυριαρχία κάποιου ξένου Κράτους, κάποιου ξένου Έθνους, άρα και κάποιας ξένης Θρησκείας και να επιλέξει ή να υποχρεωθεί να θρησκεύεται διαφορετικά. Συμβαίνει, επίσης, μία διεθνική Θρησκεία να επιβληθεί εκούσια ή ακούσια σε ένα Έθνος ή σε κάποιο μικρό ή μεγάλο τμήμα τού Λαού του. Αυτό το φαινόμενο λαμβάνει χώρα συνήθως μέσα στα πλαίσια πολυεθνικών αυτοκρατοριών ή πολυεθνικών κρατικών μορφωμάτων. Σε αυτές και σε παρόμοιες περιπτώσεις παρατηρούμε την ύπαρξη τού «ετερόθρησκου Έθνους», δηλαδή τού Έθνους που θρησκεύεται με δύο ή περισσότερους διαφορετικούς τρόπους. Όταν ένα τέτοιο Έθνος κατορθώσει να αποκτήσει εκ νέου την δική του μονοεθνική κρατική υπόσταση, τότε αντιμετωπίζει το φαινόμενο τής ετεροθρησκείας εντός τού Κράτους του.

……….Ωστόσο, η διαφορετική Θρησκεία ενός εθνικού τμήματος, αν και αποτελεί βίωμα εντελώς διαφορετικό και ανεξάρτητο από την εθνική συνείδησή του, δίνει την αφορμή, κυρίως σε περιόδους εθνικής (πολιτισμικής) ή κρατικής (εκπαιδευτικής) παρακμής, γιά την έξωθεν (εκ μέρους άλλου, εχθρικά διακείμενου Έθνους) εμφάνιση τής αμφισβήτησης τής εθνικότητας τού διαφορετικά θρησκευόμενου τμήματος. Εάν, λοιπόν, εντός ενός εθνικού Κράτους, μία ομάδα τού συγκεκριμένου Έθνους θρησκεύεται κατά διαφορετικό τρόπο, τότε η εθνική συνείδησή της γίνεται αντικείμενο υστερόβουλης εκμετάλλευσης εκ μέρους ενός άλλου, ξένου, Έθνους ή Κράτους, το οποίο επιχειρεί να χρησιμοποιήσει το «ετερόθρησκο» αυτής τής ομάδας γιά να προκαλέσει εθνικό διχασμό και ακρωτηριασμό στο Έθνος της.

……….Σκοπός τής επιστήμης τής Θεολογίας, όμως, είναι να μελετά το Θείον μέσω των ποικίλων εθνικών και διεθνικών Θρησκειών, και όχι να διαλύει Έθνη ή να κατασκευάζει «εθνικές μειονότητες» ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των τμημάτων τού Λαού που συναποτελούν ένα Έθνος. Βασικές αρχές της, επίσης, αποτελούν (1) η αποδοχή τού φυσικού φαινομένου που καθιστά σαφές ότι τα Έθνη γεννούν τις Θρησκείες και όχι οι Θρησκείες τα Έθνη, και (2) η αποδοχή τής αλήθειας που θεωρεί ότι η κάθε Θρησκεία στοχεύει στην ένωση τού ανθρώπου με τον Θεό και τον συνάνθρωπο, και όχι στην τύφλωση τής εθνικής συνείδησης και στην ύπουλη απομάκρυνση τού ανθρώπου από το Έθνος του.

……….Κάθε είδος «ιερού πολέμου» καταδικάζεται από την Θεολογία, και ιδιαιτέρως εκείνο τού εμφύλιου «ιερού πολέμου», επειδή η υστερόβουλη και πονηρή εκμετάλλευση εις βάρος τής Θεολογίας και τής Θρησκείας, προκειμένου να ικανοποιηθούν κάποια πρόσκαιρα και αμφίβολα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά ή άλλα συμφέροντα, αποτελεί βάναυση προσβολή εναντίον τής ίδιας τής Επιστήμης και τής Αλήθειας, ασυγχώρητο έγκλημα κατά τής ανθρωπότητας, μέγιστη ύβρη ενώπιον τού Θεού και εκδήλωση πολύ χειρότερη και από εκείνη τής αθεΐας. Την ύβρη, λοιπόν, ακολουθεί η νέμεση, ενώ τους «ιερούς πολέμους» ακολουθούν εθνικά δεινοπαθήματα, καθώς και ποικίλοι κολασμοί εκ μέρους εκείνων που καραδοκούν γιά να εκμεταλλευτούν είτε την θεολογική ολιγωρία είτε την εθνική αβελτηρία.

***

Σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων:

……….Το κείμενο αυτό αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία τού συγγραφέα.

……….Επιτρέπεται η δωρεάν αναδημοσίευση στο διαδίκτυο και μόνον, αυτούσιου και χωρίς αλλαγές τού παρόντος κειμένου, μόνον μετά από άδεια τού συγγραφέα, και με τον αυστηρό όρο να αναφέρονται σαφώς ο συγγραφέας και η αρχική πηγή δημοσίευσης, και εφ’ όσον η αναδημοσίευση περιλαμβάνει το σύντομο βιογραφικό τού συγγραφέα, και την σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων.

……….Απαγορεύεται η αφαίρεση ή προσθήκη λέξεων, φράσεων και η με κάθε άλλο τρόπο τροποποίηση ή αλλοίωση τού κειμένου και τού περιεχομένου του.

***   ***   ***

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΣΑΚΝΑΚΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

……….Ο Αθανάσιος Τσακνάκης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, στα 1971.

……….Είναι πτυχιούχος τής Θεολογικής Σχολής τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδίκευση στην Απόκρυφη Χριστιανική Γραμματεία, και πτυχιούχος τού τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας τής Φιλοσοφικής Σχολής τού ιδίου Πανεπιστημίου.

……….Έχει σπουδάσει Παλαιογραφολογία, Πληροφορική και Ξένες Γλώσσες στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και την Μεγάλη Βρετανία.

……….Διετέλεσε Πρόεδρος τού Οργανισμού Διεθνοποίησης τής Ελληνικής Γλώσσας.

……….Στα 25 χρόνια του τιμήθηκε με το αξίωμα τού Τακτικού Μέλους τής Ελληνικής Ακαδημίας τής Χώρας των Βάσκων.

……….Εδώ και χρόνια ζει μόνιμα στην Ξάνθη και εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως καθηγητής ξένων γλωσσών και μεταφραστής.

……….Το συγγραφικό και μεταφραστικό έργο του περιλαμβάνει περίπου 50 βιβλία, ενώ τα μαθήματά του έχουν παρακολουθήσει εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες.

***